Natuurlijk moet er voor we weggaan nog een foto gemaakt van twee neven met hun geliefden. [i]Before we left we have to take a picture of two cousins and their sweathearts[/i]

‘Ik mis er één, is het eerste wat Rick zegt’, wanneer hij de foto bekijkt, die we van Arend en Amaka kregen. Tja… Piet was er nu dit keer niet bij toen Arend en Amaka op 14 mei in de

Tijdens de vakantie in 2009 met Rick naar Normandie was er natuurlijk ook veel zee te zien…. Ja ook nu weer… september. De eerste keer dat ik de zee gezien heb moet met het schoolreisje geweest zijn toen we in

‘Ben je donderdagmorgen thuis?’ Anja is op bezoek met de jongens. ‘Ik heb een afspraak bij de kapper. Kun je misschien nog even oppassen?’Ze hebben al vakantie. Hoeft Anja niet meer 4 keer per dag op de fiets van en

‘Is dat tegenwoordig mode’, vraagt Wim als we bij een van onze favoriete cafeetjes op het terras achter een cappuccino zitten. Hij kijkt een jong meisje na dat met een kleiner zusje en moeder voorbij loopt. Alle drie dragen ze

‘Mo-j es kieken, dee kipp’n graaft oe hele gaten in de tuin’. Wim kijkt uit het zijraam in de keuken en heeft zicht op de oude buxus waaronder in het losse zand moeder kriel haar 10 kuikens instrueert hoe je

Komen de Hondsdagen met veel regen, dan gaan we slechte tijden tegen, maar komen de Hondsdagen helder en klaar, verwacht dan maar een gunstig jaar.We zitten er middenin. De hondsdagen zijn van 20 juli tot 20 augustus en zijn over

‘[i]Daar word je niet goed van’[/i], was het refrein van een van de liederen van Doe Maar… ja ik weet het… lang geleden. De kinderen plus buurt hadden er op ons 25 jarig huwelijk al een lied op gemaakt, kun

Juni 2000. Henry verraste ons achteraf met een complete set foto’s van het afscheid van Wim bij Holvrieka. Dit is er één van. Bram krijgt hier de volle aandacht van Tonny en mij. [i]June 2000. Wim’s brother Henry took pictures

En dan is het mooi geweest… Wie-j gaot weer op huus an.Maar eerst brengen we een bezoekje aan het kerkhof in de bossen bij Vorden. Morgen is het mama’s verjaardag. We lopen langs de grafkelders van de jonkers en freules

’Jao wie-j doot vandage kalm an’, meldt Riet tijdens de koffie. We maken het plan om het Achterhoeks Museum 1949-45 te bezoeken in Hengelo G. Via smalle fietspaadjes komen we in Hengelo. Het blijkt dat er net een bijeenkomst is

En nog even een impressie van deze creatieve duizendpoot Josée van de Laak die hier prachtige chansons vertolkt. Josée van der Laak is singing beautiful songs in the small theater in the Lindese Mill, no longer used by farmers..

Een gedichtje van deze Staring toont zijn liefde voor deze plek. Je krijgt wel een aparte foto als je zo’n spiegelend plaatje wilt fotograferen. [i]A poem about his love for these place from the poet ACW Staring, a former resident

Naast de oprijlaan bij kasteel de Wildenborch staat een bijzonder beeld van Toos Gipman uit 2005 met een inscriptie van de dichter ACW Staring die hier lang geleden woonde. ook nu nog wonen er nazaten van deze dichter.Het is hier

‘En meestal loop ik met Diny eerst hier een rondjen en dan gao’w naor boaven’, vertel ik net tegen Riet als we Kringloopwinkel Switch ingaan. Tot mijn stomme verbazing hoor ik zeggen:’Jao meestal wel…’ Diny komt daar net de trap