Het is zover… stukje bij beetje nemen we afscheid van dierbare spullen waar we zo lang plezier van hebben gehad. Maar tijden veranderen en onze leeftijd ook. Zo hebben we Rick uit het hoge noorden blij kunnen maken met onze

‘Hebben jullie er al zin in?’ Dan bedoelen ze tegenwoordig de komende verhuizing. Nou… tot nu toe voelden we dat nog niet. Het is een keuze die met het verstand te maken heeft. We hebben verschillende huizen bekeken. Soms kwamen

Vorig jaar zijn we met Frank en Indi naar het Drents Museum geweest net zoals toen we zelf of met Robin en Eva er graag naar toe gingen. Met Frank en Indi zagen we de Ark van Noach en het

‘Zo… hier kump et beutien van ’t Kleine Veer’, zo kwamen de neven Wilhelm en Gerrit van der Kolk 10 jaar geleden bij ons het erf oprijden. Bij het Kleine of Oldeneler Veer, aan de overkant van de IJssel, begon

Het was me wat die eerste ervaringen op ons nieuwe laptop! Wie had dat gedacht dat deze voormalig digibeet nog eens met een I-pad onder de arm zou lopen?Onze steun en toeverlaat op dit gebied, behalve natuurlijk onze eigen boys,

“Schrrrrr schrrrrr”, ging het, “en Jan stond stokstijf”, vertelde Diny na het aqua joggen. Met een stuk of 8 dronken we vaak nog een kopje koffie in het café als afsluiting. Ik vertelde die keer over onze memorytour en het

Bij de voorbereidingen voorafgaand aan de verhuizing die over ongeveer twee maanden zal plaatvinden, hoort het uitzoeken, sorteren, weggooien van spullen en paperassen…Ik heb er intussen al heel wat koffiebonnetjes aan overgehouden bij Kringloop Het Goed. En we zijn al

We hebben nu al 10 jaar de bruin met witte bordercollie Storm, maar heel lang waren het de zwart witte. We begonnen met Kim en bij de verhuizing naar het Schoolpad met  alle ruimte kwam er al gauw eentje bij.

Ken je dat…. zo’n trui waar je zo ongeveer in woont? Rick heeft er een paar van. De rest van de kast wordt niet aangeroerd en als hij toch wat nodig heeft kan hij het niet vinden.Je kunt ook maar

Je wilt er niet aan, maar toch… ouderdom komt met gebreken al is het gelukkig nog te overzien allemaal. Maar gehoor en zicht wordt minder. Wim heeft al jaren ‘oortjes’, zoals hij ze noemt en binnenkort krijg ik ze ook

Ik hoorde hem net.. de gieteling. Wat een enthousiasme daar boven in de boom. Het is een Achterhoeks woord voor merel maar als je hem hoort klinkt hij als een gieteling. Afgelopen januari was er weer een vogeltelling. Een half

Ouder worden bevalt me nog steeds niet. Alles wat je doet begint moeite te kosten. Rende ik vroeger als een jonge meid de trappen op, dass war einmal. Toch denk ik met liefde terug aan de tijd dat alles me

Bij ons eerste bezoek aan Canada kregen we op onze rondreis met Henry en Tonny ergens een stok te zien, die bij de Indianen gebruikt werd. De Indianen noemden het in hun taal een ‘talking stick’. Zo’n ding is handig

Het was in het begin van de coronatijd. We wisten nog niet dat het zolang zou duren. In zulke dagen kom je meer tot jezelf. We zijn al 4 dagen de deur niet uit geweest. Toch beleefden we altijd weer

Die morgen zag ik deze twee huismussen zitten vergaderen: ‘Wat ducht oe… zölle wiej dissen nemmen? Hee hangt zo mooi hoge dat dee duvelse zwatte katte der neet bie kan.’ De andere keek hem aan, keek nog eens naar beneden