Altijd was er genoeg te beleven aan het Schoolpad, dus ook genoeg te schrijven over de bedrijvigheid daar. Dat mis ik echt wel, maar ja mijn mobiliteit is ook niet meer je dat. Nu doe ik het met herinneringen. Ik

Gisteravond was ik sinds lange tijd weer eens binnen aan het Schoolpad, heel lang ‘Ons Schoolpad’.Ik had Nathan gevraagd om groen te mogen scoren om mijn krans die vroeger altijd met Kerst boven de eettafel hing, te kunnen versieren. Wim

Hé… de blauwe engel… Er is een oproepje in onze krant om op zoek te gaan naar een blauwe engel. Ik kende er wel een, maar die bedoelen ze niet. Die van mij is de eerste dieseltrein tussen Apeldoorn en

En zo zaten we als Hedera dames in het Hoefijzer in Zuidbarge weer bij elkaar. Dit keer om Kerst te vieren. Het werd een sfeervolle viering. Jammer dat er een aantal ziekmeldingen waren. We denken aan jullie! Aly heette ons

In de hoofdgang van het Scheperziekenhuis staan de 5 zintuigen, keramische beelden vervaardigd door de kunstenaar Hans Ittmann (1914- 1972) en in bruikleen gesteld door de gemeente Emmen. Vroeger stonden ze te pronken in het Bruggebouw, onderdeel van het Emmer

Vroeger stond er naast onze LTS De Zuidoosthoek een klooster waar verschillende broeders woonden die ook op school les gaven. Lang voor mijn tijd gaf de directeur hier Engels. Hij was een kloosterling en als ik goed ben ingelicht droeg

Het is 2018 en Wim bereidt zich voor op een nieuwe heup. Het zal later blijken dat het heel anders zou zijn. Nu de datum eindelijk onder handbereik is gaat de stemming van Wim behoorlijk omhoog. Hij fietst flink op

‘Va hef elke wekke wel een begrafenis’, zei Johan toen pa midden 70 was. Dat leek ons toen wat overdreven. Maar pa kende natuurlijk veel mensen in en om Vorden en verdere omstreken en veel waren van zijn eigen leeftijd.

Vandaag ben ik Klein Duimpje’, meldde Rick toen hij bij ons aan de eerste kop koffie zat. Hij kan af en toe zo beeldend uit de hoek komen. ‘Klein Duimpje?’ Wat heeft hij nu weer? Hij gaat staan en laat

In de tijd dat onze ouders opgroeiden was er voor vrouwen weinig tijd om naast hun huishouden nog veel creatieve activiteiten te ontplooien. Het bleef vooral bij naaien en breien, verstellen en het verzorgen van de bloementuin. Onze moeder begon

Wat is dat nou weer…? Wim maakt allerlei vreemde gebaren. . Ik sta op het punt om naar mijn schilderochtend bij Ellen te gaan en Wim heeft alvast de auto klaar gezet. Mijn tas met verf en kwasten heb ik

Het is natuurlijk fijn dat je contact blijft houden met mensen waar je mee opgroeide. Dat voelt vertrouwd. Toch kan het je zo gebeuren dat je in het laatste stuk van je leven mensen ontmoet die net zoveel voor je

Met Rick maak je de kachel niet meer aan. Sinds hij in zijn puberjaren elke week naar Groesbeek afreisde is hij behoorlijk zelfstandig geworden. Op Werkenrode heeft hij een mooie opleiding in aanleg en onderhoud gehad. Bovendien woonde hij in

Ik denk zo ineens aan ons bezoekje aan Piet en Marijke. We zijn er vaker geweest, maar in 2011 kwamen we op onze terugreis vanuit Spanje toch langs de Morvan en natuurlijk ga je dan bij hen aan. De Morvan

Natuurlijk ben ik er ook dit jaar bij. Wat denk je? Waar? Om sinterklaas te vieren bij Alle, Anja en hun gezin. Ik moet zeggen dat iedereen zich behoorlijk heeft uitgesloofd met de inpakkerij en de gedichtjes. Natuurlijk was Indy