Ooit kwamen we tijdens onze wekelijkse gang naar de supermarkt onze Rieks tegen met z’n vrouw, ook op jacht…. naar de wekelijkse boodschappen. We kenden elkaar van het bedden rijden voor de kerkdienst in het Scheper ziekenhuis. Ze waren net

Ik kon het niet laten, ik volgde graag de wederwaardigheden van Hendrik Groen, toen de nieuwste serie afleveringen op de tv. Kwam dat nou omdat we zelf qua leeftijd Groen en de zijnen gaan benaderen? Of was het verhaal zo

Gewoon ook om onze oude keuken nog even weer voor de geest te halen. Tafel, stoelen en kleed zijn wel meegegaan naar de Torflang, maar de sfeer is hier niet te vergelijken met de knusse keuken aan het Schoolpad. 14

Daar zat ik dan op een nachtelijk uur. ‘Wat he’j toch?’, mompelde Wim dan toen ik een uur na bedtijd weer overeind kwam, voorzichtig voelend naar mijn bril, de slippers aanschoot en me richting deur bewoog. ‘Kan niet slaopen’ en

Wat moet je doen als je er helemaal doorheen zit. Het overkomt me zomaar… heb nergens meer zin in. Deze periode na het plotseling afscheid moeten nemen van het liefste dat me overkomen is, is natuurlijk niet niks. Ik probeerde

De ene dag is de andere niet. Zit het soms mee om de dag op een enigszins prettige manier door te komen… de dag erna weet je van ellende niet wat te doen of juist maar niet te doen. Af

Af en toe moet ik even denken aan het bedje op ons kleine kamertje naast de woonkamer. Het was behalve de plek voor bureau en pc ook een prima bedje voor een kort middagdutje. Het was de plek met de

Verbinding was dat jaar het thema van de werkgroep V en T. ( Vorming en Toerusting) Daar hadden we passende middagen bij gezocht. Vincent Gordijn, van oorsprong leraar wiskunde, beet het spits af met gedichten van o.a. Willem de Mérode.

Moet ikzelf af en toe wat terugzoeken op mijn website… Fb verwent ons ermee om de stukjes van precies 1,2, of zelfs 10 jaar terug even tevoorschijn te toveren. Zo las ik net dat dit precies de verjaardag van oom

De Achterhoekse knipmuts van opoe Eggink is bij Erna in goede handen. Het heeft een ereplaatsje in haar vitrinekast. In een boekje over Deugden en ondeugden oet den Achterhook van Joop Brens is nog van alles te vinden, zelfs gewoonten

Ik vond altijd van mezelf dat ik  goed alleen kon zijn. Ja ja… dan weet je dat Wim toch ergens in de buurt is of op een bepaalde tijd weer thuiskomt. Eigenlijk vind ik het dat het nu  lang genoeg

Dit was een mooie middag samen met een hele groep uit onze PKN Gemeente De Schepershof, ergens 6 jaar geleden. ‘Wij hebben nog twee kaartjes over’. Jan Baptist staat tijdens het koffie drinken afgelopen zondag na de kerkdienst te zwaaien

Op die avond van Anja’s verjaardag zo gezellig met zijn allen moest ik er ook even aan geloven. Er zou een foto worden gemaakt van mij en de drie jongens. ‘Nou voel ik me jullie echte bonus oma’, vond ik.

Ik ben weer even teruggeworpen in de tijd. Op onze familiedag op 9 september vroegen we om geen cadeaus mee te brengen maar liever een bescheiden bijdrage voor de Stichting Papoea Jeugd Naar School, de PJNS. En dat gebeurde. Zelf

De ene dag is de andere niet. Ik begin het te leren om de dagen wat overzichtelijker in te delen. Was eerst één gebeurtenis per dag genoeg om aan te kunnen, nu kan het iets meer zijn. Zo had ik