Een van mijn stukjes van 8 jaar geleden, toen Bram nog leefde en wij de hoop hadden dat het toch goed kon komen met Mark, achteraf tegen beter weten in. We hadden een prachtige week in Bergen en namen de

Vandaag is het 3 maart 2025. Zegt jullie niet zoveel, denk ik. Toch is het precies 60 jaar geleden dat Wim en ik in het huwelijksbootje stapten. Ik heb vandaag nog niet veel tijd gehad om er bij stil te

Hoewel ik me hier in Drenthe prima voel, blijft de plek waar je opgroeide toch speciaal. Toen ik donderdag langs Holten reed kreeg ik al een beetje dat vakantiegevoel. Wim en ik namen wel eens op de terugweg de prachtige

Dat ik al langer Wims ergernissen heb moeten aanhoren heb ik al eens verteld in het volgende stukje uit 2010… Wie döt mij wat vandage…. “Waor geet dat hen… de mensen wodt steeds agressiever… mo-j toch es zien… dat geet

Soms was Wim een echte mopperkont. Vooral als hij achter het stuur zat kwam er altijd commentaar op zijn mede weggebruikers. Petmans die hem op de bumper zat. Opa die niet opschoot, zie wel… zeker weer een vrouw achter het

‘Rouwen is hard werken’, vertelde me iemand die het weten kan. En ik die altijd tegen Wim beweerde dat hij zich over mij geen zorgen hoefde te maken… viel in een diep gat na het zo plotselinge afscheid. Nu na

Wat heb ik genoten van dat kleine spul. Intussen waren het de schapen van Rob, maar wij genoten ervan. Alweer hadden die kleine donders me te pakken. Nee ik was niet ongerust toen ze die morgen niet bij de moeder

Even terug in onze gedachten naar onze droomreis door Nieuw Zeeland. Even foto’s kijken is ook herbeleven. Hier ontstond onze vriendschap met Ben en Riet. “Verdikkeme, d’r hef t- er mien toch weer ene te pakken!” Wat een wonder! Wim

Een overzicht van wat er aan onze muur kwam te hangen: Wat zeggen jullie ervan? Een verrassende expo vol herinneringen van gemeenteleden. Bij elke herinnering, in welke vorm ook, hangt een vollediger beschrijving. Maar nu een korter overzicht. Jullie zien

Het is telkens een hele klus om weer nieuwe exposanten te vinden voor onze expomuur in de Schepershof. En toch lukt het telkens weer. Dit keer bedachten we dat het leuk zou zijn om een speciale expositie te houden met

Het begint er op te lijken dat er meer aandacht is voor de natuur. Toen ik vorige zomer vanuit Emmen weer naar huis fietste zag ik de bermen vol met bloeiende margrieten, klaprozen, koekoeksbloemen en rode klaver. Na de bloei

Ik moet het nu doen met veel mooie herinneringen en denk vaak terug aan onze verschillende interesses wat betreft films en tv programma’s. Rick herinnerde me er pas nog aan dat Wim altijd de afstandsbediening van de tv onder zijn

Ons bootje We staan nu bijna 57 jaar samen aan het roer van ons huwelijksbootje en het bevalt nog steeds. Soms als het nodig is en de zee te onstuimig wordt neemt de een het over van de ander en

Ik blijf nog even in het Hattemse. Op Oud Hattem zien we het schaatsen op de Hoenwaard en Wim herinnert zich het lopen op het ijs dat bij iedere stap bewoog. Je moest dat snel doen anders ging je er

Ooit heb ik willen paardrijden, maar nadat ik van Vurose af werd gegooid en met één voet in de stijgbeugel ben blijven hangen, enkel verstuikt had, een week lang gebracht naar en gehaald van school en de hele klas naar