Als het alleen aan de goede wensen zou liggen zou Wim al op ons erf rondrennen. Zoveel mensen die meeleven doet goed. Van de vitamientjes in het fruit tot een vakantiekiekje uit Tenerife, een beer die in de kreukels zit,

Een laatste foto van het koor samen met mezzosopraan Anneloes Volmer.

Valerius zingt o.l.v. Luuk Tuinder! De mezzosopraan Anneloes Volmer bleek een welkome aanvulling op deze avond, net als organist en pianist Wietse Meinardi.

En het werd een prachtige avond. Het vervoer van Wim met rolstoel vereiste enige handigheid maar met hulp van Ben en Niesje ging het toch gesmeerd. Eenmaal in de Grote Kerk zaten we op mooie plekken helemaal vooraan. Hier zagen

Vandaag is het Kerstconcert van Chr. Mannenkoor Valerius. Wim zal dit keer niet meedoen, maar we gaan er wel heen… in de rolstoel. Ben en Niesje zijn er al want als er iets met koormuziek te genieten valt hoeven ze

Met Wim gaat het goed, de kerstboom staat, de krans hangt boven de eettafel, de boodschappen zijn gedaan, de studio is aan kant, de stoep en pad geveegd, de kerstkaarten zijn de deur uit, mijn hoofd is leeg en mijn

Aan de zieken wordt gedacht en de kaarten gaan de hele kring rond.

De pauze bleek een gezellige onderbreking

Het is zover. Ik kan rustig een avondje weg. Wim redt zich binnenshuis, op de benedenverdieping dan. Wat een geluk dat we de badkamer beneden hebben. Ik ben alleen bang dat de deurposten straks bijgewerkt moeten worden met een likje

De eerste van de zes weken gips om Wim z’n been zit er op en hierdoor ook van de zes weken gescheiden slapen. Ik had Wim al wel eens voorgesteld om in de caravan in de lengte te gaan slapen,

‘Die website wordt een beetje saai’, zei Rick gisteren. Een beetje veel over de brokkenpiloot, vindt hij. Rick houdt van afwisseling, vooral wanneer hij zelf een rol mag spelen. Vooruit dan, er gebeurt intussen nog wel meer…..Vorige week had Ellen

Het was een rustige zondag, alles in huis is in overeenstemming met de stuatie. Het enige wat iets minder is… we slapen voor het eerst van ons gezamenlijke leven apart. Wim beneden in een eenpersoons bed en ik boven. ‘Zet

Dit jaar zullen we de decemberverjaardagen van Ben en Johan noodgedwongen over moeten slaan, maar daar hebben Joke en Johan wat op gevonden. Die kwamen dit keer maar naar Drenthe, want als Mohammed niet naar de berg komt, dan komt

‘Het afzetten an ‘t achterste beddeschot valt soms niet mee moar met een bettien hulp….’Dit soort opwekkende mailtjes, zoas dissen van naeve Jan, löt Wim efkes gräölen. Een ander aardige hulp kwam uit de verzorgende hoek, iemand die meer met