Hallo, ik ben Geesje. Tenminste,… ik hoorde mijn nieuwe moeder zeggen: ‘Den kleinen zol ik Geesje neumen. ’t Is toch een echt Drents heidelämmeken’. Mijn eigen moeder, daar heb ik geen beste herinneringen aan, die was gruwelijk in de war

Het grut begint al aardig te wennen. ’s Nachts zitten ze lekker warm in de stal, overdag in de wei en daarbuiten. De laatste nachten laat ik zelfs de deur van de stal open. ‘Bij mij liggen alle lammeren altijd

Het was een tegenvaller dat mijn auto niet op tijd klaar was en ik Aly moest afbellen. Maar zij was niet voor één gat te vangen en kwam meteen richting Torflang om mij op te halen. Geweldig, want het zou

Zo af en toe begon het aan het Schoolpad op een huishouden van Jan Steen te lijken. In de lammertijd mocht ik graag de zorg op me nemen voor verstoten- wees- en ‘een van een drieling’ lammeren. Het gevolg was

Ik kan er met plezier èn weemoed aan terug denken. Ze had nogal bekijks, mijn eerste flessenlammetje van dat jaar. Ze liep als een hondje achter me aan wanneer we naar buiten gingen. Even naar de wei dan maar. De

‘Man wat heb jij mooie sokken aan’, het schoot me er die zondagmorgen zomaar uit. Ruud, de vader van een tweeling die ik ooit in de klas had, zat naast me in de kerk en onder zijn chique broek kwamen

April doet wat ie wil, is het gezegde, maar het waren een paar mooie dagen. Misschien zegt de datum je iets? Tja… ik was er even niet. Gewoon op stap… wel met Storm. Het was een oefening in concentreren onderweg.

Even geleden–Als er eentje goed is in relativeren is het Rick. Hem maak je de kachel niet gauw aan. Anders dan ik, ik ben nogal eens van slag, vooral als er iets met je kinderen is. Toen Rick laatst een

Het is nog maar twee jaar geleden en we zagen het gebeuren. ‘Kijk daar.’ Wim wees naar buiten richting vijver. Ik keek met hem mee. Dick ook. Dick was een dagje deze kant op gekomen. Een week daarvoor werd er

Gisteren was er de herdenking van de DELA van onze geliefden die afgelopen periode gestorven zijn. Geheel in een Youtube uitzending op de pc werden daarbij  de namen genoemd van onze geliefden. Het werd heel stijlvol en mooi gedaan door

Eigenlijk ben ik helemaal niet van de voetbal. Al mijn mannen, op Rick na dan, zijn of waren er druk mee bezig. Was het niet met voetballen zelf dan toch met leiderschap, trainer of het kijken aan het veld of

Opnieuw heb ik een gesprek gehad met mijn therapeute. Er zit een opbouw in, ik merk het zelf. Was het eerst het opnieuw verwerken of noem je het ‘een plekje geven’ van het verdriet om onze sprankelende jongste zoon. Het

Engeland en vooral Schotland hebben ons hart gestolen. Dacht ik altijd, maar nu ik deze foto tegenkom denk ik … waarom? Deze foto maakte ik tijdens een nogal verregende vakantie door Groot Brittannië, ik meen 2011. We waren al door

Luella 2 Ken je deze nog?’ Rob wees naar één van de Herdwicks die sinds een week in onze wei bivakkeerden. Hij kwam de drieling bekijken, fotootjes maken en ze meteen een nummer in de oortjes doen. De rammetjes een