‘Rouwen is hard werken’, vertelde me iemand die het weten kan. En ik die altijd tegen Wim beweerde dat hij zich over mij geen zorgen hoefde te maken… viel in een diep gat na het zo plotselinge afscheid. Nu na

Wat heb ik genoten van dat kleine spul. Intussen waren het de schapen van Rob, maar wij genoten ervan. Alweer hadden die kleine donders me te pakken. Nee ik was niet ongerust toen ze die morgen niet bij de moeder

Even terug in onze gedachten naar onze droomreis door Nieuw Zeeland. Even foto’s kijken is ook herbeleven. Hier ontstond onze vriendschap met Ben en Riet. “Verdikkeme, d’r hef t- er mien toch weer ene te pakken!” Wat een wonder! Wim

Een overzicht van wat er aan onze muur kwam te hangen: Wat zeggen jullie ervan? Een verrassende expo vol herinneringen van gemeenteleden. Bij elke herinnering, in welke vorm ook, hangt een vollediger beschrijving. Maar nu een korter overzicht. Jullie zien

Het is telkens een hele klus om weer nieuwe exposanten te vinden voor onze expomuur in de Schepershof. En toch lukt het telkens weer. Dit keer bedachten we dat het leuk zou zijn om een speciale expositie te houden met

Het begint er op te lijken dat er meer aandacht is voor de natuur. Toen ik vorige zomer vanuit Emmen weer naar huis fietste zag ik de bermen vol met bloeiende margrieten, klaprozen, koekoeksbloemen en rode klaver. Na de bloei

Ik moet het nu doen met veel mooie herinneringen en denk vaak terug aan onze verschillende interesses wat betreft films en tv programma’s. Rick herinnerde me er pas nog aan dat Wim altijd de afstandsbediening van de tv onder zijn

Ons bootje We staan nu bijna 57 jaar samen aan het roer van ons huwelijksbootje en het bevalt nog steeds. Soms als het nodig is en de zee te onstuimig wordt neemt de een het over van de ander en

Ik blijf nog even in het Hattemse. Op Oud Hattem zien we het schaatsen op de Hoenwaard en Wim herinnert zich het lopen op het ijs dat bij iedere stap bewoog. Je moest dat snel doen anders ging je er

Ooit heb ik willen paardrijden, maar nadat ik van Vurose af werd gegooid en met één voet in de stijgbeugel ben blijven hangen, enkel verstuikt had, een week lang gebracht naar en gehaald van school en de hele klas naar

Nog even aan het Schoolpad- ‘Wil je niet wat bijverdienen, jullie hebben zo’n grote tuin? Een jong stel vroeg oppas voor Rumi, hun Bulgaarse zwerfhond. Ze wilden een paar weken naar de zon en zochten een goede plek waar ze

Op de laatste excursie in 2013 samen met Johan en Joke in de Algarve, vertelde onze gids Vasco het verhaal van de haan van Portugal, eigenlijk de haan van Barcelos. Er zijn verschillende versies van maar ze komen op hetzelfde

Gisteren was Storm jarig. Ik had er niet bij stil gestaan tot Nanneke in Noord Brabant iets postte over de 12 jarige Rusty , het broertje van Storm. Vooruit een extra knuffel en een botje voor Storm. Toen we op

Net zoals iedereen, wanneer je net als ik in je 82e jaar bent, een aardig gevuld rugzakje hebt wat betreft levenservaringen en rouw, moet je er met of zonder hulp een weg in zien te vinden. Rouw is hard werken

Op de lagere school moest je voorbeeldjes van landschappen natekenen. Op geen enkele manier werd daar je creativiteit ontwikkeld. Het breien was ook al zo’n ramp, zo strak werd dat met die breikatoen. Ik nam het telkens mee naar huis