[i]De Haagjes, zoals de Princesse Noble in het oosten van ons land genoemd wordt.[/i] Het raadsel rond de Willemientjes is opgelost. Erna weet er meer over te vertellen. Nee ’t was geen verzinsel van opoe. Erna meldt: Mijn moeder noemde

Ik kreeg een reactie op de Willemientjes. Terwijl ik dacht dat het een algemene volksnaam is van de mooie oranje Montbretia’s had zij er nooit van gehoord en al googelend kwam ze die naam nergens tegen, alleen op mijn website.

Het is wel heel zacht voor de tijd van het jaar. Bij ons staan de witte roosjes voor het huis nog in een soort nabloei. Ik hou er van om gewoon met natuurlijke materialen die ik in de tuin en

Terwijl Jack van Gelder met z’n sport aan het eind van de zondag Wim z’n aandacht vraagt, trek ik me maar even terug. Voetbal en het gemopper van Jan Mulder is het niet voor mij.De dag ging snel voorbij. Na

En er was ook een bij bij… Toespraak op begrafenis: "Het was een fijn mens maar nu zand erover "Wat een weer weer, zei de vrouw die aan de was was. Ze zag twee vliegen vliegen en er was ook

In Hengelo gingen ze samen naar de scheidsrechterscursus, André en Wim. Beiden waren actief in de volleybal toen we nog in Hengelo woonden. Af en toe kwamen de mannen van hun team bij ons in de sauna. Toen het Wim

Het thema van de Passagedag was: het Levensverhaal. Dit was ook uitgebeeld in een schikking. Annie Daling en Willy Vos die het hadden gemaakt legden de betekenis uit. Ik heb onthouden dat die gele en rode kleuren voor de vrolijkheid

De voorzitster. De voorzitster van Passage Gewest Drenthe opent de Ontmoetingsdag in Hoogeveen. Ze heeft een soort knalrode UFO op haar hoofd wat prachtig staat bij haar verder zwarte outfit. ‘Nóg lager?’, vraagt ze wanneer een groep vrouwen vraagt om

Voor dit jaar ben ik te laat. Volgend jaar maar beter opletten. Waar zo’n bijeenkomst met oud- collega’s al niet goed voor is. Opnieuw had ik weer eens bijgepraat met collega Henk, vroeger leraar autotechniek op de voormalige LTS De

Ik kan het bijna niet geloven dat het al 7 jaar geleden is dat ik afscheid nam van het schoolleven. Samen met nog drie collega’s ging ik met de FPU en werd er een feestje van gemaakt. Natuurlijk werd er

En zeg nou zelf… groot, ruim, strak en alles wit past hier toch niet bij… En vraag je je af hoe je hier de voordeur binnen moet komen? Niet dus… iedereen komt door de zijdeur. Judith was al vroeg duidelijk.

Hier glimt Tessa nog. Ik wilde haar schilderen en daarom houdt Wim haar in een positie om een foto te kunnen maken. ‘Er is niks mis met de verwarming’, zo ontvangt Rick ons vanmiddag als we even op de koffie

En dat vonden we allemaal mooi! Wat een verschil om jongens om je heen te hebben of meisjes. Er was ooit een tijd dat men vond dat jongens ook met poppen moesten spelen en meisjes beslist met technisch Lego. In

De vriendinnen gaan stappen, Judith en Lieve. Al zolang ik ze ken zijn ze al vriendinnen, heel verschillend maar ze vullen elkaar aan. Toen Robin geboren werd was het Lieve die ons, oma’s en opa’s, samen met de nieuwe vader