‘Gaan jullie er eens even voor staan?’ vroeg ik na ons bezoekje aan het Museum Brands. Mevr. Oving deed het graag, rechtop en even zonder rollator. Ik had al vaak gehoord van de Collectie Brands. In Nieuw Dordrecht woonde Jans

Een klasseavond aan het Schoolpad kon ook niet zonder een vuurtje. ‘Zouden ze niet jaloers worden als ze ons zo vuurtje zien stoken’, pleegt Wim regelmatig te zeggen als we bij ons kampvuurtje bij de wei zitten. Alle afvalhout wordt

Er wordt getoeterd en dhr Haveman waarmee we in gesprek zijn spoedt zich naar het kleine autootje. Even denken we dat deze uitzonderlijk lange man zich gaat opvouwen achterin, maar nee… even later komt hij terug. Het lampje brandde met

De tijd gaat snel. Het lijkt nog niet eens zo lang geleden dat we regelmatig met onze jongens vanuit Hengelo langs dit huis reden, het huis van de familie Bijenhof, van oom Wim, tante Janna en opoe Bruins. Deze laatste

‘Buurvrouw, kiek ie ok voetbal vanaovend?’, vroeg Ben een poosje terug. ‘Ja heur, ik bun gek op voetbal en as Nederland speult zeker. Komt jullie hier maor kieken, dat vin ik gezellig’. Dat kwam goed uit. Ben, onze oppas de

Het was even zoeken, maar ik had nog een foto van zo’n dagje TT: Henk, Ben en Wim vertrekken hier samen vanaf de Kuifmees richting circuit Assen, ik denk 1986 of ’87. Aan de tassen te zien gaan ze goed

Hebben jullie dat nou ook dat je je soms een ongeluk moet zoeken om een stuk gereedschap terug te vinden? Zo hebben wij een schoffel, twee harken, twee spades en een bats en ook nog een lang soort spade. Ik

De lammeren maken er een feestje van. Wim had brandnetels gemaaid op de oude mestbult. Alles ging schoon op en ze vonden het lekker om daarna erop te gaan liggen. ‘De politie is je beste vriend’, is zo’n slogan. Ik

En dan ben je weer thuis. Alles wordt uitgepakt en de wasmachine draait op volle toeren. We melden ons af bij onze jongens en spreken af dat we de volgende morgen Tessa komen ophalen bij Jennifer. Rick meldde al: Tessa

Een van de tweeling lag altijd bij moeder ooi op haar rug, altijd dezelfde. Welke van de twee weg is weet ik niet want nu zijn ze er te groot voor. Er is een lam weg, een mooi Schoonebeker heidelam.

Nog even voor een boerenschnitzel naar ’t Praothuus aan het eind van 18 dagen samen op pad. ‘Wel efkes zeggen da’j van camping de Boomgaard komt hè…’, zei Johan nog. Ken je dat … om je zonder televisie, radio en

‘Hé, mo-j daor es zien… broeder Canutus… den was vrogger leider bie-j Ratti’. Johan wijst op een foto in het boekje over de Kranenburg. Ratti was de voetbalclub van de Kranenburg. Johan en Joke zijn bij ons in de caravan

Nog prachtige lavendel en een roos bij Piet en Marry. ‘Tsjonge jonge wat hebt ze hier een koplampen’, zegt Ben. We zijn nog even nog naar de overkant bij de supermarkt gegaan in Emmelshausen. Het is een soort voordelige markt,

Foto van de onderkant van het dakje van het prieel bij Mariaruh, door Wim bedacht….

Voor ons een dagje vol nostalgie. Wat zijn we hier vaak geweest, zo vaak sinds 1972 dat we de tel al kwijt geraakt zijn. Eerst met de kleine kinderen de zomervakantie en later in herfst of winter opnieuw. En steeds