Met Berend Botje over het Zuidlaardermeer. Het is inderdaad een echte verrassingsdag, het jaarlijkse dagje uit met de vrouwen van Passage Zuidbarge- Rietlanden, een levendige vrouwengroep. Als we ons om half 10 verzamelen bij het Hoefijzer in Zuidbarge, worden de

Het is nog vòòr de tijd van de predictortesten. Het zal de kikkerproef zijn geweest. De dames van de groep Passage van Zuidbarge- Rietlanden zijn aardig op gang met het vertellen over ups en downs tijdens ons jaarlijks dagje uit.

Behalve de nieuwe Schoonebekers, de oerschapen, lopen er nog drie Shetlandertjes bij ons in de wei. De kleinste, een veulen van afgelopen jaar noemen we Beertje, want de eigenaar wist geen naam. ‘Dan mot ik eers in ’t buukien kieken’.

[i]Trainers: Gerhard van der Kolk, Rieks de Vries, Arjan Waverijn, Marco HartmanSpelers bovenste rij: Erik Strootman, Robin van der Kolk, Ton Niewold, Stijn van der Tuin, Alon, Leon Ahuis, Nick HummelSpelers onderste rij: Mike van der Kaap, Roald Hartman, Camiel

Ooit begon het met een kist, een scheepskist….of hutkoffer. Het is de tijd dat Wim bij de koopvaardij werkt als scheepswerktuigkundige. Daar gaat alles in wat hij in 3 maanden of langer nodig heeft, van uniform tot de nodige rollen

De televisie staat aan als ik bij mijn Marokkaanse taalmaatje aankom en er komt een heerlijk aroma vanuit de keuken. Er is gewerkt en nu zit ze te genieten van een soort Marokkaanse soap. “Hoe gaat het”, vraag ik haar.

“Kiek… “, zegt Wim als hij deze week de krant leest, “zundag mo’w maor es naor de Pauluskerkerke. De Stichting Papoeajeugd naar School besteet 25 jaor. Daor he’w toch wat met. Dat wodt daor evierd.” En zo staan we vanmorgen

Gewoon een oude straatje in Vollenhove. [i]Het was voor mij nogal zoeken voor ik het betreffende stukje terug vond over ons eerste uitje zonder kinderen. Daarom… voor de liefhebber nog één keer: Foetsj… foetsj….[/i] Giethoorn. Mama en Pa vinden dat

Geen mooi oud straatje, geen prachtige oude kerk maar juist dit viel me op in Vollenhove… een oud huis, onbewoonbaar maar met bijzondere schildering op de plek van deuren en ramen. We mochten kiezen wat voor dagje uit we wilden

Opa Johan Bijenhof met kleinzoon Johan Aartsen. “Schrrrrr schrrrrr”, ging het, “en Jan stond stokstijf”, vertelt Annie na het aquajoggen. Met een stuk of 8 drinken we vaak nog een kopje koffie in het café als afsluiting. Ik vertel over

Ik zou de boomhut kiezen, die staat pal aan de weg. We wonen aan een zandweg, eigenlijk aan twee. Aan de achterkant van ons grondstuk loopt de Bargerweg, een zandweg met een verhard fietspad waar veel gebruik van wordt gemaakt.

Links Spikey en rechts Kay. [i]Spikey is één van de pups uit het laatste nest van Scott en Tessa, een heel grappige pup. We hoorden een tijdje terug dat hij epilepsie aanvallen kreeg en informeerde er naar. Deze mail met

[i]The three sisters[/i], een cadeautje van Berdena voor Diny en mij. Zelf heeft ze er ook een. Toen opoe en opa Eggink afscheid namen van Herman toen hij in 1924 naar Amerika vertrok om boer te worden, wist niemand wanneer

Ze staat me op te wachten, een klein vrouwtje in weer een ander wit gewaad met hoofddoek en ik krijg een dubbele pakkerd. Haar slofjes staan in een hoekje van de kamer en ze loopt op blote voeten. Ik herinner

De jongste van der Kolk die mee was, Floor, hield het niet langer vol. “Ik ben voor FC Twente”, zegt Paulijne in de volle tram op weg naar de bruiloft in Amsterdam.“Dat kun je hier beter niet zeggen”, redt Catharina