Afgelopen woensdag was het zover. De diploma uitreiking voor het VWO op het Hondsrugcollege. ‘Zullen we de honden maar buiten laten’, stelde Wim voor. ‘Zo’n diploma uitreiking zal toch niet zo lang duren? Om half 10 is het nog niet

Om nog even in vroeger tijden te blijven vond ik dit stukje terug… ‘Kunt iele nog een paar gasten gebruken, wie-j kunt ze niet meer hebben’. Door de brand bij familie kregen de Wagenvoorts van ’t Timmermanshuus hun eerste zomergasten.

Nu begin ik toch benieuwd te worden naar het pas uitgekomen boek over Hackfort. Ik mag het vast wel lenen van zwager Ben. Hij kon er al met verve over vertellen, over de jachtpartijen waar ook koning Willem 3 bij

Meneer van de Wall Bake wordt gehuldigd door de huzaren van Boreel., mevr. van de Wall Bake naast de dame in bontjas.foto: Henk Braakhekke. Ik heb het dikke boek De Konijnenbult in drie dagen uitgelezen. Zo jammer dat ie uit

Kasteel Vorden links en Hotel De Konijnenbult is rechts te zien. Ik ben momenteel in de ban van de geschiedenis van de familie van der Borch die op Kasteel Vorden woonde èn, daaraan gekoppeld, de geschiedenis van Hotel De Konijnenbult

‘Nog een karbonaadje, oma? Of wilt u liever een worstje?’ Robin was onze kok bij de barbecue, de schort van Wim deed goede diensten.Vanavond gaan we naar het Hondsrug College met al die andere ouders en grootouders om te zien

Het was fijn om afgelopen zondag nog de rest van de dag bij elkaar te zijn. Herinneringen ophalen, maar ook over de gewone dingen van het leven praten. Ik denk bijna zeker te weten dat het eentonige twieiet twieiet afkomstig

Gisteren hebben we hat laatste gedaan voor Mark wat we konden doen. Samen met Gerhard, Judith, Rick en Robin hebben we de as van Mark op een mooie plek uitgestrooid. Er is een plek in het bos waar we altijd

foto: december 2016 Frank en Daan. Intussen zijn we allang weer thuis. De ene kip van Anja die zielig zat te doen toen we vertrokken zat nog steeds wat ziekjes voor zich uit te kijken en vanmorgen lag hij dood.

Ja ja… Storm, jij bent zo aan de beurt. Nu eerst Queeny…

We probeerden het nog een keer. Kijken of Reini en Tea thuis zijn. Tea had een zak schapenwol voor me achteruit gezet, want Ria en ik zijn nog steeds aan het spinnen om truitjes te breien. Ria wil wol verven

Ik kan me niet herinneren dat er in de 50er jaren kermis was in de zomer. Wel allerlei braderieen, de achtkastelentocht en meer, tot vermaak van de toeristen. Nu komt er net als we pas in Hengelo zagen, een uitgebreide

De what’s app werd even ingesteld. Het werd tijd… dachten we in Emmen. De grond was kurkdroog en ik wilde niet beginnen met sproeien. Nou ja, alleen de bakken dan. Ook de hoosbui met valwinden die we hier in de

1968–Het was maar een korte tijd, ons verblijf in Aalten. Wim kwam terug van de vaart om hier zijn eerste baan aan de wal te vinden, kon zelfs meerijden met een buurmen die zijn zoon kwam halen die, toeval of

In gedachten hoor ik het Rick al zeggen: Alweer…? We zijn opnoeuw gearriveerd op camping De Boomgaard. We hadden afgelopen zondagmiddag Rick thuisgebracht na het proefkamperen met zijn tentje en een nieuwe luifel besteld bij het Caravancentrum. Nu zijn we