Koeien op deze manier schilderen heeft ook wel wat. Ik vind het tenminste mooi! Broer Henk is jarig! Gefeliciteerd! Zevenenvijftig is een mooie leeftijd toch…? En dan nog zo actief. Hij fietst de vierdaagse of het niets is. Anneke had

“Wij zijn even uitgekampeerd”, hadden de kleinkinderen van onze buren gezegd bij thuiskomst nadat ze met hun ouders een lange kampeervakantie in Zweden hadden doorgebracht.Nu staan ze met opa en oma net naast ons op camping De Boomgaard. Ik ben

Via de Kranenburg fietsten we richting Het Zelle, waar pa vroeger nogal wat land had en waar ieder voorjaar het jongvee naar toe werd gebracht. Na de ruilverkaveling kon Johan het land vlakbij huis krijgen en ging het land op

Gisteren was het weer behoorlijk warm. Echt weer om te fietsen… maar dan wel door het bos. Wim schiet al aardig op in z’n dikke Kirst en na de middag deden we maar weer eens een herontdekkingsrondje om Vorden. We

Nee….. dit is niet een Moslim met het gezicht naar Mekka, maar Wim die z’n verplichte ochtendoefeningen doet. De sappers staat op het tafeltje. Wim heeft hem eigenhandig uitgeprobeerd. De avond werd heel bijzonder. Er is een concert in de

T(J)oska heeft het geweldig naar haar zin. Het is een perfect luisterende hond geworden. Ze kan gewoon los lopen, is vriendelijk voor iedereen en speelt graag met Jippe en past op het paard Vera. Overal waar Ben is ligt Joska

De bloemen van de koets zijn nog mooi. Het ene bloemstuk is met Mirjams ouders meegegaan naar Maassluis. Het groenwitte stuk is nu bij Berend en José. Tot m’n verbazing zie ik het bruidsboeket ook nog bij Ben en Diny

5-8 Vandaag ga ik maar eens met Diny op stap. “Ie gaot maor “, zegt Wim. “Kan ik die dikke Kirst es uutlèzen”. Hij heeft pas van Henry twee dikke oorlogsboeken meegebracht toen we op z’n verjaardag waren. Het Vrouwenbataljon

Voor Robin weer naar huis ging moest er nog wel even een foto gemaakt worden met Johan en Joke vóór De Boomgaard. En dat zag ik weer gebeuren. Het voelt wat leeg aan… die lege plek naast ons, nu Gerhard

Ooit kregen we een vakantie kaart met als afzender de vier Jo’s. Nou dit zijn ze dan : Johan, Joke, Jos en Joanne met natuurlijk De Boomgaard op de achtergrond.De Boomgaard waar ik zo’n goede jeugd heb gehad en waar

Ja en dan… moet je wel even bijkomen en alles verwerken.En daarna ….. gaat het leven gewoon weer verder. Dat is hier anders nog niet zo slecht. Fietsen, even een boodschapje, een potje Master Mind met Robin, het prachtige boek,

De Reli-groep Pur Sang verdiet wel een extra compliment. Ze zongen zo mooi en zuiver. Het was een prachtige omlijsting van de inzegening van Jaap en Mirjam.

Nog even zo’n heel speciaal moment. Ja toch?!

De avond was voor iedereen. Er werd gedanst en gepraat, gegeten en gedronken. Mirjam en Jaap vormden het middelpunt en waren niet stuk te krijgen. Aan het eind van de avond stonden we al met sterretjes in de hand klaar

Onze verrassing voor Jaap en Mirjam…