Foto’s van gisteren houden jullie nog te goed. Ik kan ze niet opladen op de Ipad. ‘t Is net of de piene wat minder wordt’, zei Wim vanmorgen. De wens is soms de vader van de gedachte. Ik merk dat

‘Wel erg bloot’, merkt Wim op wanneer ik een foto van hem en Rick gemaakt heb. We hebben nu vakantie en hij zit nog in zijn korte pyjamabroekje en verder niks onder de luifel. Vindt hij heerlijk, maar als hij

Onze taal verandert. Vanmorgen las ik het stukje, ik bedoel de column, van Daniel Lohues. Die mag het ook graag over taal hebben, over onze Nedersaksische taal waarvan het Drents, Veluws, Stellingwerfs, Achterhoeks, Sallands,Twents en Gronings behoren. Veel Drenten hebben

Tsjonge jonge… wat maakt deze er weer een heisa van. Gisteren had ze een vrije dag, maar vanmorgen ging ze als een speer over het gaas naar de legplek op ons terras. Zonet was de klus geklaard en dat liet

Wim na de uitslag voor het bijzondere kunstwerk bij de ingang van het Isala Diaconessenhuis… ach hij kan nog wel lachen… Dat zijn we niet meer gewend… opstaan om 6 uur. Je moet er soms wat voor over hebben. Om

De zielepietjes zijn geen pietertjes meer, ze groeien als kool, behalve twee hele kleintjes. Maar ook deze zijn levendig. Het werd tijd om ze om te weiden. Rob kwam en er moest even een bak brokken te voorschijn getoverd worden

foto: nov. 2016 Het blijft lastig! Zomaar ineens overvalt het me weer… een leven verder zonder Mark. Meestal is er een aanleiding, iets van een trigger. We nemen nu bewust meestal een andere weg dan ons eigen Schoolpadje langs het

foto: Loeder in haar glorietijd Loeder is weer op jacht. Elke dag komt ze wel met haar buit langs. Gisteren was het een jong vogeltje… niet meer te redden. Eergisteren riep Wim me toe:’ Gauw, gauw, Loeder hef een grote

Rick heeft vakantie en omdat we deze week nog niet weggaan wil hij zich nog wel even opofferen. Normaal vindt hij geen reden om bij ons te klussen. ‘De hele week werk ik in de plantsoenen en als ik vrij

foto: één van de eerste verhaaltjes ( juni 2007) gingen over de puppy’s van Tessa. Hier zie je ons ’timmervrouwtje’ die niet bij Wim was weg te slaan bij het timmeren van de buitenren. Als je je aan Faceboek waagt

We zitten graag bij de wei, er is altijd wat te zien of te beleven. Mijn ochtendritueel is op dit moment uitgebreid met de zorg voor de dieren door Wims mankement. Dat gaat in de volgende volgorde: honden, kat, vissen,

Je zou het haast geloven: de wet van Murphy. Zoveel dingen die achter elkaar mis kunnen gaan kan toch niet? Of wel?Vooruit… de eerste vergissing was dat Wim meer last kreeg van zijn lies dan de rug na zich verdraaid

foto: aan de mosterdsoep van Wim. Queeny aan de voeten van Sanny en Storm bij mij. Elk jaar staat Sanny op de boerencamping bij haar nichtje in Drenthe. Van daaruit bracht ze gisteren ons een bezoek. Het werd een gezellige

Tegen oma Tonny kan er ook al een lachje af!

Wat een verrassing dat Arend met de kleine Genesis ook op mijn verjaardag present was. Ontroerend zelfs!