En… nog steeds het uitzicht op die machtige Charolais koeien.

Boven de werkplaats is een hobbyruimte waar ook Piets Hammondorgel staat. Piet is helemaal in zijn element als hij hem uitprobeert.

Wim bewondert de aanbouw.

"Ga daar nog eens even staan met z’n beiden", vraag ik bij het afscheid. Leuk voor thuis. En dat doen ze!

De Morvan zo aan het eind van de winter/ begin voorjaar hadden we nog niet meegemaakt. En wat dat betreft hebben we opnieuw pech. Het is mistig wanneer we op pad gaan dwars door de Morvan. Wat een prachtige streek

We gingen dwars door Lyon en je ziet het: hier schijnt de zon. Ie-j kunt d’r oew kont niet keren, mor ie kunt doesen". Wim komt terug van het toiletgebouwtje. We zijn in Spanje verwend met het sanitair. Vaak waren

Nog even de Arena van Barcelona waar o.a. het stierenvechten plaatsvindt. Ja Anda, dat FC Barcelona weet van prijzen… 15,50 euro per persoon, maar dit keer had Wim er geen enkele moeite mee! “A’w Barcelona maor een keer ehad hebt”,

Nee in de regen is zelfs Barcelona ineens niet meer zo aantrekkelijk.

Op weg naar het veld komen de spelers langs dit kapelletje waar een zwarte Madonna een ereplaatsje heeft.

Jazeker hier wordt Cruiff zeker geeerd en hij niet alleen. Ook van Ronald Koeman zijn z’n voetbalschoenen in de vitrine te vinden.

Het was groot, heel groot, dat stadion.

Het was helemaal Wim z’n dag. De musea zijn dicht op maandag. Daarom gaan we voor de oranje route van de bus touristic. En die komt langs het voetbalstadion van FC Barcelona. Het weer lijkt aanvankelijk wel redelijk. Het is

Met moeite een plekje veroverd en hier is ie dan. Zo speels als Gaudi hem maakte is die van het Baudartius nog niet.

De Gaudibank die helemaal rondom op de heuvel gemetseld was was bijna niet te fotograferen. Die zat gewoon stampvol mensen.

‘Ga jij er ook eens bij staan’, zegt Wim. Vooruit dan maar.