Het is nog even wennen om weer thuis te zijn en het gewone leven weer op te pakken. De indrukken die zich opgestapeld hebben in mijn hoofd moeten hun plekje vinden. Wim is gelukkig op tijd terug om zijn jubileumconcert

Het graven naast ons voor de hoogspanningskabel is klaar. Nu zijn ze op de es aan de overkant begonnen. Ben houdt alles goed in de gaten. "Ik heure bie-j de kattenkoppen”, zegt moeder van der Kolk tegenwoordig wel eens. Ben

Ben en Niesje zijn hier in hun element. En dan… is alles weer bij het oude, behalve de verbouwing bij Gerhard en Judith dan. Die is ineens bijna af. Een mooie extra werkruimte erbij en een grote hal. De voordeur

Straks is het voor de laatste keer pootjes indraaien en op huis aan. Wim had regelmatig bekijks met z’n boormachine met opzetstuk. Als je een week of vier samen in een caravan leeft leer je wel om elkaar de ruimte

Nog heel even… Deze op een na laatste etappe gaat gesmeerd. De weg langs de Rijn de B9 is prachtig om te rijden en bij Koblenz gaan we even later de snelweg op. Mooi weer en in deze tijd van

Der Gauner… Ik heb nog niet opgezocht wat het precies betekent, maar niet veel goeds in elk geval. Zo wordt onze campingbaas omschreven door verschillende mensen hier in St Goar. Hij is al zes jaar bezig om niet alleen het

Het ‘Heisje’ van Laborenz. Onze memorytour wordt gestart in Oberwesel, die Stadt der Turme und des Weines. De weg slingert zich van daar naar boven en we kiezen voor de richting Urbar. Die gaat het dichtst langs de Rijn maar

En dan denk je dat we gisteravind even konden internetten? Mooi niet! Je moet vlakbij de receptie staan, anders kun je niet inloggen. Nou we staan er wel vlakbij, maar niks ervan. Nu zit ik op een rieten stoeltje naast

Het is niet alleen dat Langres precies halverwege het warme zuiden ligt, maar ook de mooie ligging op een soort heuvel aan de rand van dit oude vestingstadje doet ons steeds weer teruggaan. Hetzelfde geldt voor St Goar am Rhein.

Wanneer je naar de camping bij de stadsmuur wilt moet je nu eenmaal de stad in. Dit keer geen centje pijn. Maar toen we een vorige keer met volle bepakking de stad in wilden stond het zweet me op de

Nee, we zijn aan het eind van de middag niet de enigen op deze leuke gemeentecamping aan de stadsmuur. Er komt nog een auto met caravan en een paar campers, allemaal op weg naar huis. “Tot ziens”, roept Franka, de

Gewoon een verstild dorpje midden in de Morvan. Een pleintje met een soort pomp tevens monument voor de gevallenen, een gemeentehuis, een boulangerie en een café. Die boulangerie bleek toch een buurtsuper te zijn. Nee met engels kun je hier

Ik zag het al eerder langs de Autoroute du Sud, maar nooit zoveel als hier op het platteland in de Morvan, de mistletoe die in de bomen groeit. Piet vertelde al dat het geen best teken is wanneer je die

Ook hier is er een overdekte markt. “Wo-j ok een slupjen?”, vraagt Wim net. Dat [i]slupje[/i] is er in gebleven na de bezoeken aan Canada. Jannie gebruikte die uitdrukking en ja… je neemt gauw iets over. We hebben net twee

Leuk was het om Peter weer te zien. Hij doet allerlei werkzaamheden voor verschillende Nederlanders, liefst specialistisch werk. Een paar jaar terug heeft hij de lampjes in de kota nog voor ons gemaakt. Zijn we nog steeds blij mee.Hebben jullie