De telegraaf. De Expo-groep van onze PKN Emmen Oost, waar ik ook deel van uitmaak, vraagt voor de maand november spullen beschikbaar te stellen waar je bepaalde herinneringen aan hebt. Bij het koffiedrinken na de kerkdienst vanmorgen werd er opnieuw

Bij de Heren de Wit. “Laten we eens lekker het dorp ingaan”, zeg ik vanmorgen tegen Wim. Deze week heeft hij aardig geklust om het huis. Daar heeft hij wel oren naar. “Ik heb eigenlijk wel een nieuwe broek nodig”,

Nee van Asselt is er allang niet meer. Nu is op de plek van de bakkerij en het voormalig café het Praothuus gekomen. Zomers is het lekker toeven op het terras, zoals hier met Ben en Niesje. Bovendien kun je

Ik mag graag naar woonprogramma’s kijken. Ook de Engelse versie van Tv makelaar vind ik de moeite waard. Tegenwoordig houden de meeste mensen van strak en een badkamer met alles er op en er aan. En al is een keuken

Ja, wanneer Queeny de kans krijgt, zit ze ook graag op zo’n schapenvacht. De poef heeft precies de goede hoogte om te kunnen zien wanneer haar baasje Mark verschijnt aan het eind van de middag. Ik heb een tic, volgens

De eerste herfstkleuren… en hoe! Het weer blijft prachtig. Ik zal niet zeggen dat het nooit een spatje regen is, maar de lucht is helder en de herfstkleuren ontvouwen zich. Ik hou van de herfst. Die kan me niet lang

Tim met Pukkie bij de witte pauwen. Wat een verschil is het of je in deze tijd op groeit of in onze tijd. In mijn jeugd was er de altijd aanwezige opa en opoe die de oppas verzorgde en de

De boerderij, nu met vensters in de kleuren die horen bij het Geldersch Landschap. We ware vrijdag amper op de Boomgaard aanbeland, Wim had net met zijn speciale boormachine met opzetstuk gebruikt om de pootjes uit te draaien, of Mark

“Da’s al een old buuksken”, zeg ik tegen Joanne, die met Jos in de keuken zit. We zijn net terug na ons etentje in het Lindese Praothuus met Johan, Joke en medekampeerders Ton en Joke en zijn voor een afzakkertje

“Dat zut d’r noe heel anders uut as toen et hier nog varkensschure was.” We staan midden in de prachtige nieuwe woonkamer van Johan en Joke. De schilders zijn nog druk met de afwerking. Mooi is ook het uitzicht op

“Bedankt voor je kaart uit Canada “, zei gisteren een vriendin. “Hé…dus toch nog?”, antwoordde ik haar.Ik had eigenlijk die kaarten al afgeschreven. Bij de buren hadden ze ook nog steeds onze kaart niet gehad en dan zullen er wel

“Er heeft iemand per ongeluk mijn jas meegenomen”, zei pas een medeschilder bij Ellen op een schilderochtend. “Kijk maar… die heeft dit jasje laten hangen”. Niemand kon er iets bij bedenken. Ellen vond het wel een apart jasje, het leek

Ben als valkenier. Wie had dat kunnen denken? Dat Lochem al een oud stadje is, weet ik wel Maar zó oud, 777 jaar stadsrechten!? Afgelopen weekend was er een Middeleeuws spektakel in Lochem dat in de grote kerk in het

Door het raam aan de achterkant kunnen we meegenieten. Onze druivenoogst is anders als anders. Ik had Susan al beloofd dat ze de druiven er in onze vakantie maar af moest halen, maar door de natte augustusmaand, denk ik, waren

Nog even een kijkje aan de andere kant van de nieuwe spoorbrug over de IJssel tussen Hattem en Zwolle. Zo kun je pas goed zien hoe groot de nieuwe brug is geworden.