Gisteren heb ik twee vogels gered en misschien daardoor wel een nest vol mezen en bonte spechten. ’s Morgens was er ineens een koolmeesje binnen en vloog steeds maar tegen het raam om naar buiten te komen. Versuft lag ze

Het was weer zover. De neven en nichten van der Kolk hielden hun reünie. De laatste jaren is het een vaste gewoonte geworden om elke twee jaar ergens bij elkaar te komen. De groep is al kleiner geworden met de

Verdriet is iets dat je zomaar overvalt. Meestal ben je er op voorbereid wanneer je over iemand praat die je zo dierbaar was en is. Dan is het mooi om over hem of haar te praten en samen met iemand

We zijn mooi op tijd. We staan net voor de ingang van de Kop van Zuid, een gebouw vlak voor het Scheper ziekenhuis waar meerdere zorg gerelateerde bedrijven zijn ondergebracht. We zijn hier omdat Wim de gerepareerde prothese van zijn

‘Kiek dan. Ze vliegt af en an’. Vanuit zijn sta op stoel kan Wim het precies zien. De koolmezen zijn druk net als de meeste vogels. Er moet gevoerd worden. We hebben een vogelhuisje gewoon op een tuintafeltje tegen de

foto: Scott Buurman Harm kende heel wat gedichtjes uit zijn hoofd. Deze zegt wel iets over vroeger tijden. Wie gaat naar Zwartemeer uit vrijen Neemt mee een mes om mee te snijenDaarbij nog een grote knotsAls ‘t moet sla je

Ach, af en toe komen zomaar herinneringen boven.Sommigen durven bijna alles en dat heeft niks met leeftijd of sekse te maken. Rick kan het met name niet hoog genoeg gaan op de kermis. Als kind al wilde hij in de

Ik had het al met Frank over gehad. ’Zullen we nog weer eens pannenkoekjes bakken in de Finse kota?’. Hij was er meteen voor. En de rest van de familie ook. Frank kwam me meehelpen met het maken van een

‘Als ik 200 gram melkpoeder in de kan heb moet er 5 keer zoveel water bij in ml’, leg ik Noah en Vienna uit. Noah en Vienna hebben vakantie en zijn met oma bij ons. Ze mogen helpen met de

Soms is er een dag dat er niets bijzonders is, denk je dan. Wel lekker om ’s morgens alles op je gemak te kunnen doen. Dieren, douchen, ontbijt en dan de krant. Meteen de koffie er achteraan. En dan staat

‘Zö’w ok es naor ’t Bargerveen gaon?’, stelde ik Wim gisteren voor. We moeten ook die scoot mobiel weer eens uit proberen. Ik bedoel dan uit elkaar halen en weer in elkaar zetten. Dat gebeurde en ik moet zeggen dat

We hebben wat ruimte gemaakt in de voorkamer. Dit in verband met Wim z’n bewegingsvrijheid met de loopkruk. Je ziet dat er tussendoor dankbaar gebruik van wordt gemaakt door de rest van de huidige familie aan het Schoolpad. Loeder heeft

We hebben een paar mooie zwemgroepen waar we regelmatig mee samen aqua jogden. Voor Wim ligt het even stil en voor mij ook even i.v.m mij val van de fiets. Maar donderdag begin ik weer. Toen Wim serieus in de

Foto: de Pippies met een van de oudere fleslammeren. Zijn dat nou de schatjes van 7 weken geleden? ‘s Avonds krijgen die hun enige flesvoeding nog. We zijn aan het afbouwen, maar daar zijn ze het nog lang niet mee

‘En… hef e de sokken an?’ Zo werden we begroet in de Schepershof. Wim stak zijn been even iets omhoog om de nieuwe sokken te laten zien. Ja, de grap werd gewaardeerd.Nu heeft Wim ook hippe sokken.Mijn naamgenoot Hetty Cohen