Weblog1

En weer…
Gisteren hebben we de sleutels van Marks huisje weggebracht naar woningbouwvereniging Domesta. Op het sleutelbriefje dat we hadden stonden een heel stel sleutels maar wij hadden wel het dubbele aantal. Geen idee waar die allemaal voor waren. We hebben het

Aangenaam….
Gistermiddag nog even op het terras…. Ze had nogal bekijks, mijn eerste flessenlammetje. Ze loopt als een hondje achter me aan wanneer we naar buiten gaan. Even naar de wei dan maar. De schapen kijken zich de ogen uit als

Bram
Oom Bram is ziek. Na het overlijden van Betty voelde hij zich erg alleen en wat nu bleek, was hij ook ziek. Hij had een verwaarloosde urineweginfectie en een gevorderde prostaatkanker. Toen ze hem vonden was hij uitgedroogd en heeft

Voor het laatst..
Voor het laatst waren we in het huisje van Mark. Het was al leeg. Gerhard, Judith, Robin plus vrienden hadden de handen flink uit de mouwen gestoken en alles uit Mark z’n huis heeft een nieuwe bestemming gekregen. Kringloopwinkel Het

Slim of gewoon makkelijk…
Deze kleine ooi van de Scottish Blackface heeft het rijk alleen. Daar maakt ze flink gebruik van. Je ziet haar met de dag groeien. Ze kan zomaar rechts of links onder de moeder duiken, maar het liefst doet ze het

Een mooie dag 4
Nee, Sophietje voetbalt nog niet mee. Ze zit op de loopfiets of de tractor. Oma helpt graag een handje.

Een mooie dag 2
Lekker buiten, de hele middag. Jaap was in 1,5 uur op de racefiets naar Eefde gekomen, terwijl Mirjam met de kinderen in de auto kwam. Hij moest wel even uitzweten.

Een mooie dag.
Nee, ze is nog niet helemaal jarig. Woensdag is haar dag. 12 april is het 72 jaar geleden dat ze werd geboren, mijn zusje Diny. Vandaag waren hun kinderen en kleinkinderen er. Voor de volgende generatie is het nl. nog

Voor het eerst…
November 2016. Voor het eerst in vijf weken tijd zijn we weer eens op een zaterdag Emmen in gegaan. We hadden wat boodschappen te doen in het centrum en we streken even later neer bij ons favoriete restaurantje van de

Drie is soms teveel…
Gelukkig is hier altijd wat te doen. Is het geen brandnetels trekken dan wel moet er nog gesnoeid worden. Onze tuinhulp Gerald kwam een handje helpen. Terwijl ik met Henriette bij de wei zat te genieten van ons uitzicht op

Het kerkje van Oldenzijl
Het is al weer even geleden dat er een artikel over Noord Groningen in het Dagblad van het Noorden stond. Daarbij was een prachtige foto geplaatst van het Groninger landschap in de winter met het zicht op het kerkje van

Niet aanstellen….
Ons Schoolpad. Niet aanstellen, gewoon de weg nemen die je ander ook neemt om naar Angelslo te fietsen voor een controlebezoekje aan de huisarts. Maar toch… het is ook de weg die Mark liep die vroege ochtend van de 6e

Op en af.
Pas vier weken geleden is het dat we zo onverwacht afscheid moesten nemen van Mark. Het is nog steeds niet te bevatten, net of het niet echt kan zijn. Er is ook zoveel gebeurd na die tijd. Zoveel lieve mensen

Moeder Romanov
De drieling is zo leuk om te zien. Ze zijn wel een slag kleiner dan de witte Scottish Blackface, maar ja… zij was ook alleen en de drie lammeren waren aanvankelijk met z’n vieren. Rob is vooral gecharmeerd van het