Aly bedankt Klaasje en praat ons bij over de komende avond in het Dorpshuis.

De kaarten gaan rond om onze namen erop te kunnen zetten voor de zieken..

Wel gemakkelijk als je een grote kamer hebt…

Er werden heel wat handjes geschud…

Onze gastvrouw Klaasje. Op de plek waar we in onze begintijd aan de Kuifmees onze boodschappen haalden, de buurtsuper van Omvlee bij de brug in Zuidbarge, zit al lang de kapsalon van Klaasje Hummel, kapsalon Eugène. En het huis van

Hoe lang mag je een ander nog alle goeds wensen voor ’t nieuwe jaar? Na vandaag is de eerste week al rond. Na de allereerste wens op die kaart met het varken waarop de wens dat niemand met de feestdagen

Deze vogels zijn wat gemakkelijker te identificeren: de Barnevelders van Rob. Behalve die witte dan, kregen we ook van Rob. Het is bijna 20 jaar geleden dat we dit huis kochten aan het Schoolpad. Ik kon bijna niet geloven dat

Nu ik naar onze ster kijk, bedenk ik dat hij morgen echt opgeruimd gaat worden. Het laatste van de versieringen, die we voor de Kerst aanbrachten, gaat de kast in.Het is vandaag 6 januari, de dag van de Driekoningen. Ik

Het Oeverse Bos is op de kop gezet. Het is een heel oud bos bij ons achter en was gepromoveerd tot rustgebied, …. dachten wij. Je kwam er nooit iemand tegen op het pad dat er door liep. Ineens was

‘Wat dat toch voor vogels zijn?’ Anja komt Frank brengen om een nachtje te logeren. Het is zijn beurt. We zitten aan de koffie als we boven het lege maïsland van de boer een paar vogels zien vliegen die ons

Onze jongens zijn alle drie gek op dieren, ieder op zijn eigen manier. Rick heeft zelf geen huisdieren, zelfs geen goudvis. Hij heeft wel een kattenluikje en ik heb hem al een kat voorgesteld als verjaardagscadeau, maar hij wil geen

De fleslammeren, maart 2009, van alles wat. Het zal jullie niet ontgaan zijn dat ik wat heb met schapen. Het maakt me eigenlijk niet uit welk ras. Opa Bijenhof had een soort dat waarschijnlijk verwant was met de Texelaar en

Vanmiddag had ik Rick aan de lijn. ‘Om half vier was ik vannacht thuis!’, meldde hij. Hij was in de ons zo vertrouwde plek aan de Kuifmees nog bij wat naaste buren binnen geweest. ‘En ik weet het nu zeker’,

[i]Tim, rechts, haalt de plakken appel door de kaneel met suiker. Frank, in het zwart, doet die weer in het beslag voor ik ze drie aan drie in de zonnebloemolie laat glijden. En op de voorgrond staat Daan die met

Maar deze morgen zien we alweer de rijzende zon in het echt en we spreken af om na de koffie nog een rondje bos bij de Slangenburg te doen. We gaan nu naar een dikke boom waarin een stel onderduikers