Ik ben even in gedachten en zie me aan het Schoolpad weer naar de keuken lopen. Ik wist echt niet wat ik daar toen wilde gaan doen. Wim zat al achter de krant en hielp me toen op weg: ‘Een

Terwijl Aly ons in haar inleiding al helemaal meenam in de natuur om ons heen, kreeg Jessica Bouman de rest van de avond. Er werd ons een avond met kruiden beloofd. En dat kregen we… En hoe! Jessica Bouman kwam

Ik kijk graag even terug. Die ochtend zaten we net aan tafel. Ons ontbijt stond klaar. Na de zorg voor haan, hond en kat, de krant en mezelf in kleding hijsen kwam de zorg voor het ontbijt terwijl Wim met

Meer dan 25 jaar hing deze aquarel print van een Engelse schilderes op een mooie plek in ons huis aan het Schoolpad. Een paar weken voor onze 25 jarige trouwdag gingen Wim en ik even rondkijken in een leuke meubelzaak

Nog één keer de uiterwaarden van de IJssel bij Hattem als een winters plaatje, met het zicht op IJsselstein, zo zei Wim toen. Hij begon meteen herinneringen op te halen. ‘ ’s Zomers liepen hier de koeien.’ De uiterwaarden bij

Net als je denkt dat het echt winter is kan het nog ‘winterser’, nog meer wit. Och, jullie zien het zelf ook om je heen maar ik kon het niet laten om even weer een indruk vast te leggen van

Vandaag waren Rieks en Fenny bij mij op bezoek! We deelden opnieuw onze herinneringen aan Mark en Wim. Jaren terug kregen we contact met Rieks. Hij hielp Mark vaak met zijn auto en zorgde dat de laatste weer verkocht werd.

Gisteren hadden we onze filmmiddag van V en T in de Schepershof. Het zijn altijd mooie middagen en in januari hebben we altijd een filmmiddag omdat het regelmatig glad weer met sneeuw is en dan moet er wel eens een

Een tijdje terug heb ik al gemeld dat mijn tot nu toe laatste project mijn eigen autobiografie is. Geen verslag maar meer een onderzoekingstocht vanaf mijn vroegste jeugd tot nu toe. Een reis door mijn leven op zoek naar antwoorden.

‘Wat is dit? Het dekseltje van de suikerpot ligt onderin de theepot’. Wim gaat sinaasappels persen en thee zetten. ‘O…dat is gisteren al gebeurd. Ik wilde de deksel op de theepot doen en toen had ik de verkeerde deksel in

Na een kort ziekbed overleed eind 2024 Irene Ruth Eggink, de vrouw van onze neef Henri Eggink ( Hank) aan een vorm van hersenkanker. Zij en Hank waren in de US Army en waren ook een tijdlang gelegerd in Duitsland.

Ik denk dat deze herinnering van een jaar of 8 geleden is. Het was omstreeks Wims verjaardag. Die  verjaardag was druk bezocht. Achterhoek èn Hattem. De sjoelbak stond er toch nog. ‘Zullen wij samen nog eens sjoelen ?’, vroeg ik

Gisteravond ben ik voor het eerst naar het Nieuwjaarsconcert in het Atlastheater geweest. Jan en Ria hadden het voorgesteld. Door allerlei omstandigheden zoals de ziekte van Wim, zijn herstel , de verhuizing en zijn zo onverwachte afscheid waren we er