Deze kleine ooi van de Scottish Blackface heeft het rijk alleen. Daar maakt ze flink gebruik van. Je ziet haar met de dag groeien. Ze kan zomaar rechts of links onder de moeder duiken, maar het liefst doet ze het

Nee, Sophietje voetbalt nog niet mee. Ze zit op de loopfiets of de tractor. Oma helpt graag een handje.

Berend en Wouter in de aanval. Simon moedigt zijn vader aan

Lekker buiten, de hele middag. Jaap was in 1,5 uur op de racefiets naar Eefde gekomen, terwijl Mirjam met de kinderen in de auto kwam. Hij moest wel even uitzweten.

Nee, ze is nog niet helemaal jarig. Woensdag is haar dag. 12 april is het 72 jaar geleden dat ze werd geboren, mijn zusje Diny. Vandaag waren hun kinderen en kleinkinderen er. Voor de volgende generatie is het nl. nog

November 2016. Voor het eerst in vijf weken tijd zijn we weer eens op een zaterdag Emmen in gegaan. We hadden wat boodschappen te doen in het centrum en we streken even later neer bij ons favoriete restaurantje van de

Gelukkig is hier altijd wat te doen. Is het geen brandnetels trekken dan wel moet er nog gesnoeid worden. Onze tuinhulp Gerald kwam een handje helpen. Terwijl ik met Henriette bij de wei zat te genieten van ons uitzicht op

Het is al weer even geleden dat er een artikel over Noord Groningen in het Dagblad van het Noorden stond. Daarbij was een prachtige foto geplaatst van het Groninger landschap in de winter met het zicht op het kerkje van

Ons Schoolpad. Niet aanstellen, gewoon de weg nemen die je ander ook neemt om naar Angelslo te fietsen voor een controlebezoekje aan de huisarts. Maar toch… het is ook de weg die Mark liep die vroege ochtend van de 6e

Pas vier weken geleden is het dat we zo onverwacht afscheid moesten nemen van Mark. Het is nog steeds niet te bevatten, net of het niet echt kan zijn. Er is ook zoveel gebeurd na die tijd. Zoveel lieve mensen

De drieling is zo leuk om te zien. Ze zijn wel een slag kleiner dan de witte Scottish Blackface, maar ja… zij was ook alleen en de drie lammeren waren aanvankelijk met z’n vieren. Rob is vooral gecharmeerd van het

De Scottish Blackface ooi met haar lam. Tante Herdwick kijkt toe. Wat doe je hier aan het Schoolpad als het lekker weer is? Nou bij de eerste zonnestralen zitten we al met de jas aan bij de wei en nu

Het opruimen van het huisje van Mark heeft me erg aangegrepen. De hulp die er was bleek fantastisch. De vrienden van Robin stonden samen nog even bewonderend naar de trouwfoto van Gerhard en Judith te kijken die op een mooie

En dan… zijn de eerste tien exemplaren van ‘Uit het leven van een Achterhoekse in Drenthe’ klaar. Het ziet er mooi uit. Peter houdt me van de vorderingen op de hoogte en gisteren is hij de hele dag bezig geweest

Ons leven draait nog helemaal om de verwerking van het verlies van Mark en alles wat daarbij hoort. De telefoontjes, bezoekjes, mailtjes en veel lieve kaarten. De laatste was er eentje met een zakje zonnebloemzaad erbij en het gedichtje:En als