De jongens komen allemaal in de benen, de pakken gaan aan, wij worden in een zwemvest gehesen en stuk voor stuk aan boord geholpen van de grootste reddingboot, die al klaar ligt in de haven. Dan gaan we het IJsselmeer

En dan na de koffie met een speciaal KNRM gebakje krijgen we een speech van de oud-burgemeester van Urk, tevens de voorzitter hier. Hij vertelt over het werk van de KNRM. We zijn echt hun ere-gasten. De donateurs die hier

Uitzicht vanuit het restaurant op de haven van Urk. De wekker staat op 7 uur en voor die tijd ben ik al wakker. Wim en ik gaan uit. We zijn uitgenodigd om naar Urk te komen omdat Wim al 50

Elke dag kijk ik wel even op de site van Wim Harwig, net zoals hij regelmatig even mijn site aanklikt. Hoewel ik zijn Quest en de stukjes over zijn fietsen ook waardeer, is er nog veel meer interessants te vinden.Hij

Onze vrijheid… of moet ik zeggen leefruimte, is ons zeer lief. Ik ben niet echt een fan van winkelen, maar als ik eenmaal in Emmen, ons dorp met stadsallures, loop, kan ik toch best een middag vol maken. Niet dat

Amakka, hier met Rhode van Gerard en Jetske, op het feestje van Ben en Niesje.

Wat kan een mens druk zijn als je in 3 weken al je sociale contacten in Nederland bij wilt houden. Vandaag zijn wij aan de beurt. Henry en Tonny zijn al op de helft van die tijd. Hun huis aan

De stoere mannen zijn weer weg, stratenmakers Erik en Johan. De verhalen bij de koffie ook. Dat varieerde van de ondeugden van Duitse herderspup Kyra tot en met de verhalen over de kinderen en recepten van mierikswortel. Daar wist de

2006–Het eerste nest van Tessa en Scott Ik beschouw het als pure luxe dat we in onze tegenwoordige levensfase niet echt voor geld meer hoeven te werken. Het eerste jaar was het even wennen. Ik had het gevoel dat ik

Sinds Agnes iedere maand een weekend bij ons logeert krijgen wij geheel automatisch onderricht in de verschillende jeugdzenders op de tv. TMF en Ked Ned, Spangas en Sponge Bob… het zijn allemaal kreten die voorbijkomen. Gisteravond was het natuurlijk helemaal

De drie Timmertjes, Frank, Daan en Tim. “Mag ik zo even bij jullie komen?” Frank, één van onze buurjongetjes belt. Hij heeft afgelopen donderdag zijn eerste diploma gehaald: zijn zwemdiploma A. Wij waren er een paar dagen niet, maar via

Het begon vanmorgen zo te miezeren dat onze stratenmaker Erik het maar een uurtje volhield, toen stroomde het water van de regenpijp hem zo in de nek in plaats van in de regenton die we hadden weggehaald. Maandag wordt het

Het heel oude scheerdoosje van opa Bijenhof. Er staat J.W. Bijenhof in, terwijl opa voluit Johan Berend Willem heette. Toch is het handschrift duidelijk wèl van opa. Eigenlijk is zo’n korte vakantie van 3 nachten ergens net ideaal. Je hebt

Er hangt hier voor miljoenen. Geen wonder dat er heel veel suppoosten zijn. Iedereen wordt goed in de gaten gehouden. Ik durf hier geen appeltje te eten. Jaren terug moest ik die in het Rijksmuseum in Amsterdam ook weggooien. Nee…

De heel oude schilderingen hebben niet zozeer een artistieke functie, maar een vertellende, soms zelfs in de vorm van een stripverhaal.