Ik kijk foto’s. Dat krijg je als je in je herinneringen duikt. De jonge Henry en de nog jongere Tonny begonnen hun leven samen aan de IJsselstraat. Ze trokken toen al veel op met Henry’s jeugdvriend Jan en zijn Aly.

Zo enthousiast als Wim met het revalideren begon, het is er nu noodgedwongen een beetje af. Hij wordt nu grondig nagekeken. Toen we thuiskwamen vanuit Hattem gisteren waren er al 2 oproepen van onze huisarts en de radiologie, maar het

Ik ben nog een end weg als ik ergens in de verte een kip te keer hoor gaan. Het begint net een beetje licht te worden en de kippen zijn wakker. De bruine en de witte slapen nog steeds samen

Ik loop een beetje rond over ons erf, wel een beetje uit de buurt van de lammeren, want dan begint het gemekker dat ze aan hun melk toe zijn. Het maakt niet uit welke tijd het is… altijd dorst. Beter

Wim kijkt wat verslagen voor zich uit. Hij keek naar de foto van het van der Kolk kwartet dat in 2010 in de kerk van Dickson van Randy Fiege het Abba Vader zong. Ben en Niesje, Henry en hijzelf. Hij

September 1942- de bruiloft van Hendrik Jan Eggink en Coba Bijenhof. Elly is het meest linkse meisje, haar vriendinnetje Ineke helemaal rechts. Op 4 mei 2016 schreef ik dit stukje dat eigenlijk tijdloos is. Ik heb het jaren achter elkaar

Het is me wat met de kippen. Ineens zijn de oude legplekken uit de gratie en moet ik weer op zoek naar de nieuwe plekken. Dat wordt goed opletten ’s morgens om te zien waar ze vandaan komen rennen als

‘We wilden dit weekend weer eens bij jullie langs komen. Is dat een goed idee?’ Gerard en Paul Sietse vinden dat het tijd wordt om hun oom en tante in Emmen weer eens op te zoeken. Hebben ze al vaker

Net zoals je je kinderen los moet laten als ze voor het eerst zelfstandig naar school lopen, met hetzelfde gevoel zie ik het kleine lam naar de stal rennen, achter de twee grote lammeren aan die bij de eerste stormvlaag

Toen Anja gisteravond even kwam kijken hoe het met deze oudjes ging kwam het Drentje vertellen dat het voor hen ook tijd werd. Ze mocht even binnen en kwam zoals gewoonlijk even tegen mijn knie op staan. Toen ze kleiner

‘Daor geet e weer’. Wim zit achter de krant, een mooi tijdverdrijf elke ochtend en ziet nu een reiger wegvliegen die al bij de vijver stond om zijn ontbijtje te verzamelen. ‘Weg met dat beest’, vult Wim aan. ‘Och Wim,

Opnieuw begon de ochtend met een gesprekje, jawel aan de telefoon, met huisarts Ben-Zvi die ook zaterdag al hier aan huis kwam. Intussen is de kortademigheid voor een groot deel weg en Wim had een rustige nacht. Toch wil ze

Koningsdag wordt aan het Schoolpad ook ingeluid met het ophangen van de Nederlandse vlag met oranje wimpel. Wim verricht deze ceremonie onder toeziend oog van mij en van Storm en het kleine lam, dat ons op de voet volgt.Daarna volgen

Hè hè, eindelijk weer een rustig dagje zonder stress. Het gaat nu beter met Wim dankzij de extra pil en het kuurtje. Vanmorgen hebben we samen naar de mooie dienst geluisterd in de Schepershof met een prachtige preek, gelezen door