‘Het kan zijn dat ik na het dekseizoen nog een paar rammen kom brengen’. Rob keek keurend over de wei. Er stond dat najaar nog heel wat gras. Hij had net de ‘zielepietjes’ opgehaald, die intussen een aardig gewicht hebben.

Een aantal jaren geleden hadden Alie Bolsenbroek en ik het over uitspraken van kinderen. Zij heeft 11 kleinkinderen, mutsen zo noemde zij ze wel eens. In de loop der jaren had ze telkens bepaalde uitspraken en gebeurtenissen opgeschreven. ‘ Tja…

Jezelf kennen is het begin van alle wijsheid. Dit haalde mij een paar jaar geleden over om dit Ontwikkelingsdagboek eens te bestellen. Maar ja.. er kwam weinig van om er veel mee te doen. Ik schreef immers al dagelijks. Nu

Het blijft een goede gewoonte om elk jaar met V en T een gedichtenmiddag te hebben. Het was ook bijzonder om onze voormalige predikant Jan de Korte weer eens in ons midden te hebben. Hij nam ons al eerder mee

Zo’n 12 jaar geleden maakte ik me al zorgen waar ik toch met al die verzamelde spullen heen moet. Ons huis was te vol… of misschien zou je ook kunnen zeggen: ons huis was te klein. Iemand gaf eens het

Op de website van Oud Vorden staat een prachtig verslag over de migranten  uit Vorden en omgeving tot 1940. Vorige week heb ik een mooie avond meegemaakt in Oud Vorden waarin er heel veel aandacht was voor migratie in de

Dank je Tessa Ik kom weer eens een foto tegen van Tessa, ooit de hond van Mark. Maar doordat het niet zo best ging samen met Ollie, het kleine witte hondje van Jennifer, bleef ze bij ons. Mark kwam toch

Het was goed om elkaar terug te zien op onze Hedera avond. Voor mij helemaal omdat ik een eindje uit de buurt woon. Was het de vorige keer de 3e dinsdag in september en tegelijk hoedjesdag ter ere van de

Ontroerende lezing: VORDENAREN DIE HUIS EN HAARD VERLIETEN VOOR EEN BETER BESTAAN Zijn échte Achterhoekers echt zo stevig geworteld in de regio? Of schuilen er meer verhalen en verschillende voorouders in ons dan we denken? Natalya Staring van het Erfgoed

Toen ik afgelopen week weer thuiskwam na een paar mooie dagen bij Ben en Diny zette ik me achter de pc om naar de binnenkomende post te kijken. Meteen zag ik de postdame aankomen. Ze deed één brief in de

Het is 10 oktober 2018 en wat een mooie nazomer hebben we. We zitten nog even op onze schommelbank bij de wei met koffie. Jammer, er is geen schaap of lam meer te zien, maar Rob beloofde nog wat aanvoer.

‘Den breg heel wat op an old iezer’, meende Eb toen hij deze achterdeur van hotel Kaiserhof zag. Ik kom deze foto tegen tussen de vele anderen van onze vakanties. Die keer in 2010 waren we samen met Ben en

Het was maar een paar dagen. Maar dit verblijf in de Achterhoek bij Ben en Diny en alles er omheen lijkt veel langer. Ik kon de herinneringsboekjes voor hun kinderen en ook voor Johan en Joke bij hen achterlaten. Ze

Drive not faster than your guardian angel can fly! Nee de auto die toen voor ons reed met deze spreuk op de achter nummerplaat reed keurig. Wim maakte me attent op de tekst. Dat mag in de krant. Meestal vielen