Weblog1
De Yospan, een reünie en onrust in de tent..
Ja ja, onze middag in de Schepershof waar de Papoeavrouwen en de Papoeajeugd een grote rol speelden was een succes. De filmpjes, het dansje op de muziek van de Yospan en de herinneringen aan de Papoea jongens die in de
Jut en Jul
Ooit noemde ik een van de pups van Scott en Tessa Columbus. Dat was een echte ontdekkingsreiziger. Die was ik altijd kwijt, wist altijd nieuwe plekjes op en buiten ons erf te ontdekken, tot op het land van boer Bloeming.
Sacha
Op de Boomgaard hadden ze heel lang een hond die Sacha heette. Deze Sacha had haar naam te danken aan onze aller-aller-eerste hond. We woonden nog in Aalten en neef Gerrit en Irene hadden een pup. Het was een pup
In één week
Wat een aparte week moet dit zijn voor Rob en Sosjana in Frankrijk. Eerst de beide geboortedagen van Piet en Marijke. Ik heb ze beiden met liefde herdacht. En vandaag de verjaardag van Rob. Veel mooie herinneringen heb ik aan
Papoea middag
Morgen hebben we in de Schepershof een bijzondere middag. Onze ZWO commissie en Vorming en Toerusting verzorgen een middag die via Kerk in Actie in het teken staat van hulp aan Papoea vrouwen en ook de Stichting Papoea Jeugd Naar
Knutselen met Ankie
De landelijke Christelijke vrouwengroep Passage bestaat niet meer. Wij als Chr. Vrouwengroep Hedera gingen al door als zelfstandige groep. En wat hadden we gisteren weer een mooie avond samen. Aly begon met een passende inleiding over hoe zij vroeger de
Speciaal recept..
De kleine Laska ging mee, wel niet erg afschrikwekkend zo te zien. Maar ze kon hééél hard blaffen. Het was bramentijd. Ik heb er een paar jaar niet veel op uit gedaan. Dan ben je net terug van vakantie of
Heimwee 2
Een dag later- Er wordt om me heen geblèèrd dat het een lieve lust is. Gisteravond werd er nog een stel verstoten lammeren gebracht, een drieling. De moeder is een Texelaar en had een slecht uier en geen melk. De
Heimwee
Eenmaal een kind van het platteland… blijft altijd in je. Zo hebben wij op ons kleine boerderijtje altijd graag schapen en later juist alleen fleslammeren gehad. Ik kijk even terug naar die mooie tijd. 2009- Tussen de middag kwam Mark
Voorjaar
Het is een week na het uurtje met Alina. Mijn hoofd voelt anders, lichter. Het lijkt of er een gevoel van rust is gekomen. Of is het berusting? Het heeft invloed op alles. Het begint natuurlijk ook voorjaar te worden,
Alie en Hannie
In 1962 was ik klaar, ik had de Kweekschool voor Onderwijzers met succes afgerond en mijn eerste officiële baan was in Hattem aan de van Heemstra school. Ik had de keuze uit een beginnend eerste klasje van 25 kinderen of
Ik ben Scotty
“Iej ziet mor da’j ze kwiet wodt”, zei Wim toen indertijd Kim opnieuw gedekt was. Het lag eigenlijk niet in de bedoeling dat Kim meteen weer een nestje zou krijgen, maar ja…. Kim werd loops. We hielden de honden netjes
Dick en Anda
Gisteren kwam Dick op bezoek vanuit Apeldoorn. We groeiden samen op en ontdekten dat we veel gemeen hadden. Toen we in 1950 op de Boomgaard kwamen wonen beleefden we onze eerste kennismaking bij de sloot op de grens tussen onze
Meester Kees
Vijf jaar geleden schreef ik over de ontwikkelingen die Rick doorgemaakt heeft in zijn leven. Hij werkt nu al jaren in de Plantsoenen van ons eigen Emmen. Het was een verrassing dat ik het boek Rick bij de Emco mocht
Over generaties en buren…
Het doet toch goed dat de volgende generatie je niet vergeet. Zo kreeg ik van 3 neven en nichtje van der Kolk een lieve mail afgelopen weekend. Ze waren ook gesteld op hun oom Wim en waarschijnlijk ook op mij.