Voor we op pad gaan zet Curtis de Egginkgirls nog even op de foto! Met een big hug worden we weer ontvangen door Berdina en Curtis als we bij Ben en Diny arriveren. Vandaag zijn we verdeeld in twee kampen:

De lunch bij de beste Intratuin van Nederland. “Wat vind ik dat fijn”! Tante Heintje is verrukt dat we komen met Berdina. We zijn nu met z’n drieen een dag op pad…. Diny, Berdina en ik. Tante Heintje woont in

Het zweet staat me inmiddels op de rug. Ken je dat? Inpakken en alles schoon achterlaten. O,… en de slaapzak voor Rick niet vergeten en de bench voor Toska. Gelukkig verricht Mark hand- en spandiensten hier.Toska gaat mee en het

Wims geboortestadje Hattem, aan de IJssel, ligt op deVeluwe. Hier zie je het stadhuis aan de Markt waar wij op 3-3-1965 getrouwd zijn. Telkens wanneer Wim jarig is op 12 januari verheug ik me er op dat Ben en Diny

Oma van der Kolk zit lekker buiten als we in Hattem bij de Bongerd aankomen. Ze ziet er goed uit, geniet van het zonnetje en is blij dat we er zijn. We brengen fel oranje bloemen voor haar mee, want

Wat een prachtige dag! Mocht je al wat somber wakker geworden zijn dan is die bui gauw over. Ik ben nooit zo helder ’s morgens vroeg. Toen ik nog naar school ging begon ik ook pas te leven na het

Het voorjaar is nu losgebarsten. De witte rhodondendrons staan in volle bloei. Ook de twee appelboompjes van Eva bij m’n keetje zien er veelbelovend uit. Wim roept net dat er vannacht vorst aan de grond verwacht wordt. Moet ik die

Ook een joyful dinner op m’n verjaardag! Bijna 25 jaar geleden kwamen we met onze jongens naar Emmen. Een jaar met ups en downs volgde, maar is het hele leven niet zo? Na de verhuizing naar de Rietlanden en een

De voormalige dokterswoning van Mark en Jennifer. “Ik doe er 2 uur en 8 minuten over over”, zegt Rick. “Hoe…wat …waar”? “Nou… met de trein van Emmen naar Vorden”! Rick gaat volgende week met Pinksteren ook mee naar camping De

Diny heeft niet teveel gezegd. Berdina en Curtis zijn een heel ontspannen stel. Wat hebben we een leuke dag gehad. Wim had de nassi al klaar en ik de pan soep. Mark had al voorgeproefd en alles goedgekeurd. Het was

Nw Zeeland… ook het land van de Kiwi’s. Zie je dat enorme ei? “Relax man…relax”, zei een Indiase Nw Zeelander tegen Wim toen we nog even gauw inkopen gingen doen in zijn supermarkt. Hij zag blijkbaar toch iets van gejaagdheid

Nog een beetje heimwee naar Nw Zeeland! Wat raar wanneer je thuiskomt en je weet dat je elkaar waarschijnlijk niet meer zo gemakkelijk tegen zult komen. In 7 weken bouw je als groep iets bijzonders op. Tenminste zo voelt dat

Jonge Dick…, vindt hij leuk…, Gerrit en Eduard. En mèt hoed… Henk in actie aan de barbecue. Eduard is getooid met een heel speciale Nw Zeelandpet van de Shuttle in de Tasman Bay.

Aagje en Greet praten bij! Jan en Greet moesten weer op tijd weg om de laatste boot naar Texel nog te kunnen halen! Greet was onze spreekstalmeester op de afscheidsavond in Christchurch. Dat deed ze met verve!Aagje heeft andere kwaliteiten.

Jammer dat Dikkie Donder er niet is. Weet je nog? Hij zou net met z’n vinger : [i]ik ben vies [/i]achter op een smerige bus schrijven toen ik zei: "Ho Dikkie…. niet doen"!Fred, de technische man op onze Nw Zeelandreis,