Storm staat al bij het hek wanneer hij de jongens hoort aankomen. Hij is gek op de drie buurjongens, trouwens op alle kinderen. Daar heeft hij altijd succes. Die willen tenminste spelen en worden niet moe om met bal of

‘Morgen komt Dick naar Emmen’, vertelde ik Mark gisteren. ‘Wat leuk’, antwoordde hij en dacht even na. ‘Ik vind hem een wijze man’. Mark kent hem al zijn hele leven, al wonen we de laatste jaren wat verder uit elkaar.

Kingussie, 1990. Zo langzamerhand leven we toe naar onze oversteek naar Engeland en Schotland. Ik zoek alvast naar campings in de omgeving van de verschillende doelen. Dat wil niet zeggen dat we dat precies gaan volgen. Het een en ander

‘Ik heb even een vraagje’, begon Akbar een paar weken geleden tegen Wim. We hadden ooit al eens onze hulp aangeboden. Nu vroeg de Pakistanse Akbar of we hen misschien naar Amsterdam konden vervoeren om samen met de andere christen

Durgerdam is een klein dorpje, net boven Amsterdam. Het ligt er mooi aan het water. Er is slechts één straat: de Durgerdammerkade en precies in het midden vlak achter een boerderij ligt het optrekje van Bram en Betty verstopt. Via

Oom Bram aan het koffie zetten.

Lekker in de zon op hun eigen terrasje is het goed vol te houden. Betty zag er goed uit, is altijd smaakvol gekleed. Ze straalde ervan toen ik er een opmerking over maakte. Ja een stadsmeisje blijft het.‘Joost en Yvette

‘Het is niet leuk om oud te zijn’. Het waren de woorden van oom Bram vandaag. Ik snap hem wel als 95 jarige, maar zijn opmerking stond wel in schril contrast met het gezellige gesprek dat we met hem en

De beide Herdwicklammeren zoeken elkaar steeds weer op, net of ze voelen dat ze van hetzelfde soort zijn. Het ooitje is van begin april en de kleine ram van drie weken geleden. Je kunt ook zien dat ze een heel

We voeren al een week geen brokken meer aan de lammeren. Dat was Wim z’n taak altijd dat hij steeds met plezier deed. Maar nog steeds wanneer Wim zich vertoont in de buurt van de wei, komen ze met z’n

De laatste hand wordt gelegd aan de aanleg van een vaste watervoorziening naar mijn groentetuintje. Gisteravond zaten we samen bij het vuur achter bij de wei en Mark vroeg: ‘En… doet ie het?’ Natuurlijk doet ie het. Je moet wel

Gisteravond vierden we dat Robin zijn VWO 5 gehaald heeft en door mag naar de 6e. Met Jan en Edith waren we als zeer betrokken opa’s en oma’s uitgenodigd voor een intiem gezellig etentje. Er was een extra zeil gespannen

Ook ingeklapt is de staart prachtig, of niet soms!?

Ooit zagen we in een paleistuin aan het Lago Maggiore, waar we samen met Ben en Diny een paar mooie dagen doorbrachten, een paar mooie witte pauwen. Heel bijzonder want die zie je niet vaak. Toch hadden onze buren er

‘Ik zie niet zoveel vissen meer in de vijver’, zegt Wim na zijn ochtendrondje om het huis en over het erf. Allereerst eerst zijn ’s morgens Suze en Loeder aan de beurt. Die liggen al op een strategische plek om