Wim met moeder Siet op haar kamer in het Zorgcentrum. Ik kan het niet laten, ik volg de wederwaardigheden van Hendrik Groen, de nieuwste serie afleveringen op de tv. Komt dat nou omdat we zelf qua leeftijd Groen en de

Als een generaal overzag Hilbrand vanmorgen zijn zwemgroep, 12 dames en één heer. Die laatste was Wim. Hilbrand verstaat de kunst om ons te laten zweten op de vroege morgen. We moesten vanmorgen heel wat kunsten uithalen met een soort

Onze jongens hebben het fenomeen Sint Maarten gemist of moet ik zeggen dat ze de dans ontsprongen zijn. Gerhard is nog in Hattem geboren en daar kwamen rijen kinderen langs de deuren, vaak nog met een uitgeholde suikerbiet met kaarsje,

‘Mo’j toch es kieken… die lucht…’, merkt Wim op. We zitten aan ons ontbijt, meestal kwark met vruchten, en ik moet nog even wakker worden. Wim is zoals gewoonlijk ’s morgens actief en ziet het meteen. En inderdaad, het is

‘Kijk, de rits is stuk’. Rick laat zijn lievelingvest zien. Niet alleen is de rits stuk, maar alle randen van het warme vest, met keperband omzoomd, zijn versleten.Tja… hij kijkt me afwachtend aan. Dit warme vest heeft hij alle dagen

November 2007 op het noordelijkste puntje van het Nieuw-Zeelandse Noorder eiland. En vanavond komt ze: Erika in Vietnam. ‘Mmmmm’, gaat het vast weer als ze een of andere lekkernij mag proeven. Floortje Dessing behoort bij mijn favorieten net als Eva

Ik ervaar het als heel apart dat het missen van Mark om ons heen dag voor dag zo verschillend is. De laatste weekenden waren een ramp, niet om door te komen. Maar deze week was er elke dag iets dat

‘Je hoeft niet meteen de boel af te breken!’ Ik zie Wim alweer een wetbeld van zich af gooien. Waarom heeft hij dat ook altijd? Vandaag is hij enige man in het gezelschap van de aqua joggers. De sluitingen van

Bij Susan was nu helemaal de interesse gewekt voor de geschiedenis van deze streek. Vorige week volgden we in de Emmer Bibliotheek een lezing over Boeren op de Hondsrug en afgelopen donderdag bezochten we samen Museum Brands. Het is het

En heel even moest ik denken aan de vrouw van neef André die ook de Nederlandse nationaliteit kreeg jaren terug. Lodewijk Asscher nam toen de honneurs waar voor burgemeester Eberhard van der Laan. Ze haalde toen zelfs het Parool. Schoonvader

Niemand had zo’n vriendengroep om zich heen als onze familie John. Dat krijg je als je zelf veel geeft, je krijgt het ook terug…

Jammer dat deze foto niet scherp is, maar toch even…

En nu even allemaal op de officiële foto…Voor Shabana een Russisch meisje en daarnaast de beide jongens Abraham en Elia.

Afgelopen zondag vroeg Jan Baptist even de aandacht tijdens het gezellig samenzijn na de kerkdienst in de Schepershof. Hij vertelde dat de komende week de familie John, afkomstig uit Pakistan, officieel het Nederlanderschap krijgen. Akbar, Shabana en hun kinderen Abraham

En wat denk je? Komen we vanmorgen terug van de markt en het gemeentehuis en kijken even bij het kippenhokje. Zie ik toch ineens een nest met 7 eieren tussen de struiken naast het hokje. Zijn ze me toch te