Weblog1

Over de engel en Maria en een klein (b)engeltje!
De stenen met de namen van alle gemeenteleden die op de Gemeentezondag in september waren liggen als een kring om de schikking. Even denk ik… de 21e wat was er dan ook al weer? O… de winter is begonnen. Ik

Franckie
Thuis gekomen bedacht ik dat niet alleen Berend, maar ook Jaap een eigen website heeft waar hij de hoogtepunten van z’n leven met Mirjam en teckel Franck op ludieke wijze weergeeft. Ik ben een poosje bezig geweest en heb de

Over een jarige, teckels en een bordercollie
Zwager Ben was ècht jarig. Ook al was het op een door de weekse dag… alle drie jongens waren er. Zelfs Jaap en Mirjam uit De Meern waren zo vanuit hun werk doorgereden mèt teckel Franck. Berend en José waren

Teun!
“Wat ‘r noe toch gebeurd is…..”, meldt Joke. “Ik had hier zowat niet meer ezetten”, vult Johan aan. We zitten bij Johan en Joke aan de grote tafel in de gezellige woonkeuken. Ik zie gelukkig niks aan hem. “Teun de

Op weg naar Kerst
Je kunt merken dat Robin en Eva wat ouder… en natuurlijk wijzer worden. Ze kunnen goed overleggen. Het was zulk vreselijk nat, vies en grijs weer vandaag dat ze eerst maar eens een poosje achter de computer kropen met z’n
Vervolg
Toch wil ik de rest van het stukje van Wim de Groot even afmaken. Hij vertelt verder:: Ik geef u dit verhaal door, omdat het zo treffend illustreert waar wij met z’n allen zo’n last van hebben. We weten het

Een engel op je weg
Op een mooie plek in Ben en Diny’s tuin staat deze originele, door een Italiaanse beeldhouwer gemaakte, engel. Dit keer schreef pastor en ziekenhuispredikant van het Scheper Ziekenhuis in Emmen Wim de Groot een bijzonder stuk in Op Weg, het

Sfeer in etappes
Afscheid van Nieuw Zeeland.17-12-2007.Hier zit ik met Riet op het volop versierde vliegveld van Christchurch. Dat is kerstsfeer in etappes. Na m’n maandagse bezoekje aan buurvrouw Wielens wordt het toch eens tijd om aan kerstversiering te denken. Jennifer was al

Een stukje hemel
Wanneer ik van plan ben weer de weblog bij te werken hoef ik maar achter de pc te gaan zitten, Word op te zoeken en dan begin ik in een flits m’n gedachten weer te geven. Vandaag is het de

Valerius en de jongens uit Podznan.
“Je moet wel zorgen dat je op tijd bent… anders zit je op een veel mindere plek”, zeiden de buren al van Mark en Jennifer, echte Sleners, toen we vertelden van de plannen om met z’n allen naar het Adventsconcert

De grote truc.
In november is het hout op de top van de kapschuur vervangen. Koop, op de ladder, maakt de planken vast. Wim is een doe-mens. Je moet hem niet vragen om lang te vergaderen of ingewikkelde brieven te schrijven. “Ik weet

Gerhard is jarig! Hoera!
Gerhard, hier 1,5 jaar, op de Zundapp van Henk. Vandaag is Gerhard jarig, de oudste van onze drie jongens. Hij wordt 43, niet te geloven, maar het is zo. Aan m’n lijf en energie is natuurlijk wel te merken dat

De “ondergrondse”
Hier is het wachten op de verbinding met internet. Wim zit klaar met de lamp. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad, maar zoals je ziet functioneert het internet weer èn de telefoon. De “ondergrondse”van de KPN is geweest.

Bezakt en beladen.
Bezakt en beladen komen we bij de Bongerd vandaan. Wat een bakjes, potjes en vazen. Terwijl we door de uitgang gaan tikt Wim al met zìjn tas tegen de deurpost… rinkel de kinkel. Och… er zijn er nog genoeg over.

Gewoon een zondag!
Gisteravond besloten we om vanmorgen bij moeder van der Kolk te gaan koffiedrinken in het Zorgcentrum De Bongerd in Hattem. Als we bij Ben en Niesje voor de deur parkeren staat Ben ook al klaar om mee te gaan. Moeder