Vandaag sloten we een paar fijne dagen af in de Achterhoek. We hebben het enige echte Hollandse weer meegemaakt op camping De Boomgaard: donder, bliksem, stortregen, maar ook prachtige zon. Lekker afwisselend. Het werd in de namiddag gevierd samen met

De papegaai deed z’n woordje aardig mee en mengde zich regelmatig in het gesprek. Het bleef bij napraten: een papegaai hè!

De bekende Pieterpad wandelroute loopt dwars door Linde. Het begint bij Pieterburen in Noord- Groningen en loopt helemaal naar de St Pietersberg in Zuid-Limburg. Het is een prachtig deel van de route die ook door het Vordense bos loopt. Er

Erna liet ook een babybloesje zien, gemaakt in de oorlog van parachutestof. Haar broer Wim had het gedragen, die net als ik in 1943 tijdens de oorlog geboren is.

Een eerste polshorloge, de opvolger van het vestzakhorloge. Eigenlijk is het een leren band waar zo’n vestzakhorloge precies in past.

De Achterhoekse knipmuts van opoe uut Barchem. Opoe kon blijkbaar goed borduren en kantklossen.

Tante Jo en Erna met opoe’s mandje. Ik durf het bijna niet te vragen…. Ik kom er net aan met m’n e-bike om naar tante Jantje en tante Jo te gaan. Johan wil dit wonder op wielen ook wel eens

Twee Heintje’s. Het is dinsdag. Zou Jozien bij haar moeder en onze tante Heintje zijn? Op weg naar De Boomgaard komen we langs Gorssel. Laten we maar eens gaan kijken of ze haar middagslaapje uit heeft. Diny reageert nog niet.

Dit is geschilderd op de driehoek die uit de esdoorn voor het huis werd gezaagd toen die gekapt moest worden. “Jao… da’s mooi”, zei Johan, “maor ik heb d’r net al ene ehaald bie-j de Besselboys. Een ronde beukenholten schijf

Het mag in de krant: ik mocht, zij het met veel tegenpruttelen, een stukje van de voorkant van Rick z’n haar knippen. Nou ja wanneer hij z’n pet op heeft zie je nog geen verschil, maar hij heeft beloofd dat

Was het zoiets… Mark? Er zijn door het warmere klimaat de afgelopen tien jaar vijf nieuwe soorten sprinkhanen naar Nederland gekomen zo meldde het Leidse museum Naturalis in ons lijfblad: het Dagblad van het Noorden. Het zijn de boomkrekel, het

Buurvrouw Wolterdina met Brommertje Beer. Kleindochter Linda stuurde die op voor ze naar Canada vertrok voor stage/ vakantie. Vanmiddag was het onze beurt om bij buurvrouw Wolterdina op bezoek te gaan in het Scheperziekenhuis. Jans houdt alles goed onder controle.

Restaurant het Witte Huis heeft een metamorfose ondergaan. Niet alleen het eten is er goed, maar de entourage is prachtig geworden. Daar moet eerst wel wat voor gebeuren. Nee Herman de Blijker hadden ze niet ingehuurd. Voor alles is een

Frank kon zich even helemaal uitleven. Hij bleek actiever dan buurman Wim.

Frank kijkt hier nog wat sip… Wanneer je bedenkt dat het bij ons al een beestenboel is dan ben je nog niet bij onze buren verderop geweest. Alle en Anja hebben behalve hun drie kleine knulletjes een oud paard waar