Weblog1
Over inpakken, files, groene routes en een stress…
Dit was toch wel een mooie plek in de buurt van Jasper. Dit jaar hadden we alles goed voorbereid en toch…. kun je pech hebben met ziekte. Nee toch…. Klaas komt even laten zien dat alles al is ingepakt voor
Max
We kennen Willem al heel lang. Ooit werkte Wim met hem bij Holvrieka Ido. Bijna waren we familie geworden. Dat ging niet door, maar de vriendschap bleef. Samen met Wim heeft hij de ponystal van afvalhout in elkaar gezet, daarna
Het is geel………..
Het is geel en het heeft 2 pootjes?[i]Een kuiken? [/i]Nee…2 glaasjes advocaat? Het is geel en het heeft één pootje?[i]Een glaasje advocaat?[/i]Nee….een kuiken op één poot Het is geel en het heeft 3 pootjes?[i]???…Een kuiken èn een glaasje advocaat?[/i]Nee….. drie
Kerstboom, hert en krans….
Nog even mèt hert. Kerstboom opgeruimd, het hert weer naar de schuurzolder en nu nog de krans? Nee die mag nog een dagje blijven. De dennennaalden beginnen wel naar beneden te ratelen, maar eventjes nog…. De kaarsen kunnen nog net
Völle heil en zegen…
Ik gebruik nog steeds graag de nieuwjaarswens: Völle heil en zegen, maar de wens van onze buurjongens vroeger: en völle hazen en knien’ns laat ik maar achterwege. Het is al weer de 2e januari en zondag. Daarom zitten we in
Kinderpakketje?
Tussen de bedrijven door gaat Robin achter de computer. De muts… och, die houdt hij maar even op. “Noe zie wie-j vanaovend niks van ‘et vuurwerk, zegt Wim wat sipjes. Het is dik van de mist als we naar Gerhard
Over een uitje, kinderen, honden en een zak rolletjes
Rick heeft z’n uitje er weer op zitten. Begin december belde Berend hem al:”Heb je nog tijd over tussen kerst en oud en nieuw? Kom je dan weer naar Apeldoorn?” Het begint op een goede gewoonte te lijken om in
Dag Hetty….
Uit: Ik ben Moniek. “Dag Hetty”, klinkt een zachte en melodieuze stem in m’n oor als ik de telefoon opneem. Het is een bekende stem, maar toch kan ik die niet meteen thuisbrengen. “Weet je niet wie ik ben?”…… Het
De iglo
Zo ziet de iglo er uit op het speelveld van de buurjongens. Intussen is de hele familie bij ons pannenkoeken komen eten in de kota. Net een lekkere wandeling, vindt Anja. Ze zijn onze naaste buren, net als buurman Jans
Van de nood een deugd….
Ik heb grote bewondering voor die jongens in de bouw. De meesten hebben gouden handjes. Wat hun ogen zien kunnen hun handen maken. Buurman Alle heeft ook van die gouden handjes. Was hij van de zomer in de bouwvak zéér
Waor ik weg kom? Uut Vorden natuurlijk!
Sinds 1983 hoor ik ook bij de Noordelingen. Hier een impressie van de markt in Emmen, bij de Grote Kerk. Waar kom jij weg?”, vroeg me iemand in keurig Nederlands toen ik nog maar net in Emmen woonde. Ik snapte
Nog één keer…
Nog één keer de uiterwaarden van de IJssel bij Hattem als een winters plaatje, met het zicht op IJsselstein. ’s Zomers lopen hier de koeien. De uiterwaarden bij Hattem heten de Hoenwaard. Vroeger was het allemaal gemeenteweide waar in het
2e Kerstdag – De IJssel
Op de uiterwaarden van de IJssel was het een drukte van belang. Er werd volop geschaatst.We wippen op de terugweg in Emmen nog even bij Rick aan, want die gaat morgen op pad, met de trein. Hij is door Berend
2e kerstdag 4
"Ho", roep ik tegen Wim wanneer we met de auto langs het stadhuis richting Achterstraat gaan en hij staat meteen op de rem. Ik zie ineens Brasserie De Zwarte Truffel. Hier zijn de vier broers aanbeland toen ze overlegden over
2e kerstdag 3
Het Pand der Liefde, ooit een oude mannenhuis. Hier is vader van der Kolk geboren. De familie kwam oorspronkelijk van het veer aan de IJssel waar ze zorgden voor het veerpontje. Opa van der Kolk werd later concierge van de