Wat een rust! Dat jaar bracht Rob me een aardig flessenlam met de woorden: ’Ik noem haar Decibel, dat ding maakte me een herrie onderweg, er kwam geen eind aan’. En dat bleef bij ons net zo. Och, je went

Herman Sandman die elke dag een column verzorgt in het Dagblad van het Noorden is met de Groningse streektaal opgegroeid. De klank is totaal anders dan Achterhoeks of Drents, maar wel mooi en uniek. Hij doet het net als ik,

Ineke Sigger mailde me dat er zaterdagavond op NPO 2 een uitzending is van Andere Tijden met een special over de fam. Sanders. In januari zijn enkele opnames gemaakt van de Boskamp, waar  dochter Elly in de oorlog ondergedoken was.

Je moet wel een lange adem hebben met Shetlanders. Die zijn echt niet van plan gehoorzaam je bevelen op te volgen. We hadden ze nog maar net of ze braken al door de afrastering. De schrikdraad werkte nog niet zoals

Deze dag, 6 maart, zal in ons geheugen en hart gegrift blijven. Precies 7 jaar geleden was Mark aan het eind van zijn gevecht gekomen en was niet meer. Alle momenten van vieren en herdenken hebben we door de jaren

“Wat heb jij dan”. Mark kwam regelmatig even tussen de middag z’n hondjes aaien en de krant doornemen. Maar met één oogopslag zag hij die keer meteen dat er iets aan de hand was. Ik liep met een ingevallen bekkie.

Het muzikaal talent van de jongens van der Kolk kwam steeds meer naar voren naarmate ze ouder werden. Alleen Piet was z’n hele leven al met muziek bezig, vooral instrumentaal. Hij heeft zelfs nog met z’n toenmalige band op de

Wat een geluk! Die dag waren er  aan het eind van de middag en begin van de avond twee favorieten van me op de tv. Er werden telkens om half 6 herhalingen van James Herriot uitgezonden. Al hebben we in

Vorig jaar op 3 maart- onze laatste trouwdag was aan het Schoolpad. Zo lief zoals ik dat nu nog lees… ‘Altijd dat roze? Wat hebben die meisjes toch altijd met roze?’ Wim vindt het maar niks. Het klopt wel aardig

‘Je schreef laatst iets over een tulpenschilderij’, zei Dick al weer een tijd geleden. ‘Weet je wel dat je er ook een voor Anda hebt gemaakt. Hij hangt bij ons in de logeerkamer’. Ach ja… dat wist ik wel. Ik

Bij het klimmen der jaren keek ik wel eens naar vrouwen die hun man verloren hadden. Ik zag ze gewoon hun ding doen. Op de fiets, in de kerk, vaak opgewekt. Zo te zien konden ze goed met hun alleen

Sommige kreten blijven je altijd bij. We gingen fuseren. Onze school de LTS DE Zuidoosthoek ging fuseren met het KDC zoals alle scholen in die tijd dat moesten doen. Ik spreek hier over 1990. De cultuur binnen de beide scholen

Er was altijd wat te zien wanneer je bij het achterraam bij het Schoolpad zat. Dat komt ervan als je er een snoeppaleis voor de vogels van maakt. Terwijl ik nog wat na zat te genieten van de actie van

Ik was niet snel genoeg om toen mijn cameraatje te pakken, maar deze foto is van een paar jaar geleden in het voorjaar. Jazeker, nog aan het Schoolpad. Nou nou… dat had ik nog niet eerder meegemaakt. Meneer de grote