We gingen dwars door Lyon en je ziet het: hier schijnt de zon. Ie-j kunt d’r oew kont niet keren, mor ie kunt doesen”. Wim komt terug van het toiletgebouwtje. We zijn in Spanje verwend met het sanitair. Vaak waren

Nog even de Arena van Barcelona waar o.a. het stierenvechten plaatsvindt. Ja Anda, dat FC Barcelona weet van prijzen… 15,50 euro per persoon, maar dit keer had Wim er geen enkele moeite mee! “A’w Barcelona maor een keer ehad hebt”,

Nee in de regen is zelfs Barcelona ineens niet meer zo aantrekkelijk.

Op weg naar het veld komen de spelers langs dit kapelletje waar een zwarte Madonna een ereplaatsje heeft.

Jazeker hier wordt Cruiff zeker geeerd en hij niet alleen. Ook van Ronald Koeman zijn z’n voetbalschoenen in de vitrine te vinden.

Het was groot, heel groot, dat stadion.

Het was helemaal Wim z’n dag. De musea zijn dicht op maandag. Daarom gaan we voor de oranje route van de bus touristic. En die komt langs het voetbalstadion van FC Barcelona. Het weer lijkt aanvankelijk wel redelijk. Het is

Met moeite een plekje veroverd en hier is ie dan. Zo speels als Gaudi hem maakte is die van het Baudartius nog niet.

De Gaudibank die helemaal rondom op de heuvel gemetseld was was bijna niet te fotograferen. Die zat gewoon stampvol mensen.

‘Ga jij er ook eens bij staan’, zegt Wim. Vooruit dan maar.

We waren hier niet alleen.

Een moderne woontoren, het op twee na hoogste gebouw van Barcelona.

De Sagrada Familia, helemaal in de steigers. Er wordt nog steeds aan gewerkt, net als in het Parc Guell waar ook nog aan gebouwd wordt

Eerst koffie… We zijn allebei wat opgewonden. Alleen de grote stad Barcelona in, 1,5 keer zo groot als Amsterdam en er wordt gewaarschuwd voor zakkenrollers. Wim heeft daarom zijn kostbaarheden in een klein plat tasje om z’n nek hangen onder

Regen of niet maar de caravan moet wel even op z’n pootjes gezet worden in Sitges. Ja wat doe je dan als het er op klettert. De hele nacht was het een oorverdovend lawaai van de regen op ons dakje.