Weblog1

13 januari 2019
Ds Wim de Groot wilde deze morgen spontaan een statement maken n.a.v. het Nashville document dat door een aantal leden van verschillende kerken in Nederland ondertekend is. Hij zag van morgen iemand binnenkomen met de regenboogparaplu en deze vroeg hij

Hectiek
Wat een hectiek als je alleen al samen naar een spreekuur moet. Wim voor de deur van het ziekenhuis uit de auto helpen, rolstoel halen, Wim met rolstoel naar binnen brengen, daarna parkeren, Dan naar de afdeling Interne Geneeskunde, gesprek,

De rust weergekeerd…
‘Zo…, ga je een toespraak houden?’, zegt Wim als ik even achter mijn stoel ben blijven staan en de tafel rondkijk. Die man kan soms zo grappig zijn.Nu is de rust weergekeerd. Het toilet stroomt weer door dankzij de jongeman

Over ploppers en kleur
‘Ok dat nog’, merkte Wim gisteravond op. De wc zit verstopt. We zijn aan de gang geweest met zo’n plopper maar wat er gebeurde… geen doorstroming. Gelukkig hebben we voor noodgevallen de wc in de studio in de schuur, maar

Over het Scheper en ratten…
Er wordt meteen maar vaart achter gezet met de mogelijke behandelingen van Wim. Vrijdagmorgen zijn we al om kwart voor 9 bij de hematoloog in het Scheper ziekenhuis en zullen voorgelicht worden over wat de komende tijd ons zal brengen.

Vandaag…
Vandaag was de dag van de uitslag van alle onderzoeken die op Wim waren losgelaten. Tegen de middag belde internist dokter Borst vanuit het Isala Diaconessenziekenhuis in Meppel. Wim zette de telefoon op de speaker en zo konden we een

Gisteren
Driekoningen… Nu ik naar onze ster kijk, bedenk ik dat hij morgen echt opgeruimd gaat worden. Het laatste van de versieringen die we voor de Kerst aanbrachten, gaat de kast in. Het is vandaag 6 januari, de dag van de
Troost
“Wohin der Weg mich fuehrt seih’ Du oh Herr mein Begleiter..bist in der Dunkelheit mein strahlendes Licht .. manchmahl bin Iich schwach,, ist die Zweifel grosz… Aber tief in mir ein sicheres Wissen: Du bist mir nah, wahrst immer mein
Over mysteries en kniepertjes
Er was koffie en waren kniepertjes voor en na de viering in de Schepershof. Veel goede wensen, heil en zegen, gelukkig en gezond nieuwjaar, werden uitgewisseld. En we stonden stil bij mysteries. Soms zijn rituelen en gewoontes een mysterie voor

Over opruimen, boodschappen en snert
Rick was er weer. Frank had me net geholpen met blad harken en het opruimen. We hadden ons flink gehad met z’n tweeën en de ruimte achter het rode gordijn is weer om door een ringetje te halen. De aanhanger

Handig
Een kleinzoon in de buurt is handig als je even niet weet hoe je mobiele telefoon werkt. Robin heeft veel geduld om je iets uit te leggen. ‘Doe het nu even zelf’ zegt hij dan als slot, want door zelf

Tweets van het Schoolpad 2
Ondanks alle drukte en bezorgdheid die onze situatie met zich meebrengt komt toch een nieuwe Tweets uit: Tweets van het Schoolpad 2. Er bleken nog zoveel columns in de wacht te staan die stonden te springen om gebundeld te worden.

Schimmen en kneuzen…
‘Vanuit zijn hoekje houdt Mark ons toch nog in de gaten’, zegt Rick. De foto van Mark op de vensterbank staat wat verscholen nu de bank er voor geplaatst is. Het bed voor Wim staat nu tegen de wand waar

Ons voorbeeld
Terwijl de journaals bol staan van allerlei vernielingen en aanvallen op agenten en hulpverleners is dat niet overal het geval. In het dorp Vorden kondigde Sydney Gout aan dat hij alle rotzooi van het afschieten van vuurwerk ging opruimen op

Samen over de drempel…
‘Völle heil en zegen in ’t ni-jjaor’, wensten we vroeger iedereen in de buurt waar we als kinderen langs trokken. De jongens voegden er nog aan toe:’Völle hazen en knienen in ’t ni-jjaor. We begonnen achter de boerderijen al met