Met Rick maak je de kachel niet meer aan. Sinds hij in zijn puberjaren elke week naar Groesbeek afreisde is hij behoorlijk zelfstandig geworden. Op Werkenrode heeft hij een mooie opleiding in aanleg en onderhoud gehad. Bovendien woonde hij in

Mijn eerste herinnering aan Sinterklaas waren de ‘klompjes’ die Diny en ik mochten zetten op de Haar. Bij de schoorsteen in de grote keuken werden ze gezet met een wortel en een plukje hooi voor het paard en zongen we

A day indoors- is de titel van dit werk van Fairfield Porter uit 1962. Het is geschilderd in acryl op doek en komt uit het Parrish Art Museum, Water Mill in New York.

Wat is Assen toch een mooie oude stad. Ook het Drents Museum aan de Brink is prachtig bewaard gebleven. Ik verbaas me elke keer weer over het nieuwe stuk van het Museum, totaal anders. Alles wit en ik vraag me

‘Morning Sun’, een van de beroemdste schilderijen van Edward Hopper. Dit is ‘de dag die zou komen’. Vriend Dick kwam naar Emmen. Aan de keukentafel aan de koffie bespraken we wat ons bezighoudt. Zo waardevol. Wat omgaan met verlies betreft

We gingen de deur niet uit zonder een foto van onze groep, vond Ellen.We misten er een paar van onze dinsdagochtendgroep. Misschien zijn die er een volgende keer ook weer eens bij. Zo mooi zijn.

Het resultaat na een middag aan het gebak in Atelier Helderrood.

Eindelijk. Ons clubje van de dinsdagochtend bij Ellen was weer eens bij elkaar. We hadden een workshop in Atelier Helderrood. Ellen kreeg van ons de vrije hand voor een onderwerp dat in één middag geschilderd kon worden. Tot mijn verbijstering

Het ophangen van schilderijen is nog een heel karwei. Henk en Wim kwijten zich aardig van hun taak. De berglandschappen van Greet krijgen een prominente plaats.

foto: In het midden: Greet. Vanmorgen was het even snel snel, want na het aqua joggen moesten de schilderijen in de Schepershof omgewisseld worden. Greet van Engelenburg is er al wanneer Wim en ik aankomen bij de Schepershof en de

Frans was onze hulp toen we net met de schapen begonnen. Hier zie je Coba met haar witte tweeling. Onze eerste twee schapen hadden we naar onze moeders genoemd: Coba en Sietje. We zitten aan de koffie, Wim en ik.

Tja… wat is er veranderd in de loop van mijn generatie? Bennie reageerde op mijn stukje over onze Baas in huis: Loedertje. Ze heeft niet voor niks die naam gekregen. Als kitten was ze al een bijzonder zelfstandig en onafhankelijke

Honden kun je wat leren, veel leren zelfs. Ze waken voor je, ze waarschuwen als er bezoek aan het hek staat, ze voelen het als je verdrietig bent en komen je troosten door dicht tegen je aan te zitten. ’s

Het Bird’s nest house, het nieuwe onderkomen met genoeg ruimte voor 26-30 kinderen.

Samen op pad. De kinderen zijn gek op picknicken. Links en rechts het echtpaar dat dit grote gezin verzorgt. tweede van links Wout, de penningmeester van de Stichting.