Ik herinner me  wat voorgangers van mij vertelden nadat hun man overleden was. De een ruimde meteen haar hele huis op. Bezig zijn helpt, ben ik intussen ook achter. Ze ging door met het opruimen van alle pc apparatuur van

. ‘Wat een mooie haan heb je daar! Is dat…? ’We zaten aan de koffie met zicht op de wei met schapen en lammeren. Rob had de schapen net omgeweid en keek nu vol bewondering naar onze zwart witte Exequer

Dacht ik even dat het dat jaar bleef bij de tweeling en Marit, het vondelingetje. Nee hoor, Rob bracht een klein Drentje. De moeder ooi wilde haar niet en daarom kwam ze hier. Met de woorden: ‘Hier is Stien’ overhandigde

‘Wat is dat dan, ach gutteguttegut..he-j d’r weer iene?’ Onze trouwe hulp is er weer en in het voorbijgaan ziet ze het kleine lam in het nest staan. Hij heeft z’n buikje vol en laat zich even niet horen. Vaak

En dan ben ik maar zo nog niet van tante Aart af. Ken je dat… dat er door aan één bepaald iemand of een gebeurtenis te denken, gewoon in een flits, er een hele verzameling achteraan komt. Die nacht in

Al woonden we wat afgezonderd aan het Schoolpad , er viel altijd wat te beleven met dieren om je heen. Onze haan, een prachtige donkere Barnevelder was een half jaar daarvoor gesneuveld, waarschijnlijk door een roofvogel of andere rover. Ik

Hallo, ik ben Geesje. Tenminste,… ik hoorde mijn nieuwe moeder zeggen: ‘Den kleinen zol ik Geesje neumen. ’t Is toch een echt Drents heidelämmeken’. Mijn eigen moeder, daar heb ik geen beste herinneringen aan, die was gruwelijk in de war

Het grut begint al aardig te wennen. ’s Nachts zitten ze lekker warm in de stal, overdag in de wei en daarbuiten. De laatste nachten laat ik zelfs de deur van de stal open. ‘Bij mij liggen alle lammeren altijd

Het was een tegenvaller dat mijn auto niet op tijd klaar was en ik Aly moest afbellen. Maar zij was niet voor één gat te vangen en kwam meteen richting Torflang om mij op te halen. Geweldig, want het zou

Zo af en toe begon het aan het Schoolpad op een huishouden van Jan Steen te lijken. In de lammertijd mocht ik graag de zorg op me nemen voor verstoten- wees- en ‘een van een drieling’ lammeren. Het gevolg was

Ik kan er met plezier èn weemoed aan terug denken. Ze had nogal bekijks, mijn eerste flessenlammetje van dat jaar. Ze liep als een hondje achter me aan wanneer we naar buiten gingen. Even naar de wei dan maar. De

‘Man wat heb jij mooie sokken aan’, het schoot me er die zondagmorgen zomaar uit. Ruud, de vader van een tweeling die ik ooit in de klas had, zat naast me in de kerk en onder zijn chique broek kwamen

April doet wat ie wil, is het gezegde, maar het waren een paar mooie dagen. Misschien zegt de datum je iets? Tja… ik was er even niet. Gewoon op stap… wel met Storm. Het was een oefening in concentreren onderweg.

Even geleden–Als er eentje goed is in relativeren is het Rick. Hem maak je de kachel niet gauw aan. Anders dan ik, ik ben nogal eens van slag, vooral als er iets met je kinderen is. Toen Rick laatst een